na pewno
-
używane, kiedy ktoś chce powiedzieć, że nie wie niczego takiego, co mogłoby świadczyć, że to o czym mowa, nie jest prawdą
-
1) wyrażenie dorematyczne; 2) Używane samodzielnie jako reakcja na pytanie lub wyrażoną wątpliwość.
-
wyrażenie epistemiczne – wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
(quasi)synonimy: bankowo II
jak nic
na bank
(quasi)antonimy: bodaj
bodajże
chyba
pewnie II
pewno
prawdopodobnie II
zapewne
-
W taką pogodę na pewno tu nie przyjdzie.
źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
Czy to na pewno jutro?
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Krcha był w sytuacji dość wyjątkowej, ponieważ należał do tego nurtu, na pewno się z nim identyfikował - koloryści to byli jego przyjaciele - ale przypuszczam, że miał bardzo prywatny pogląd na to, co inni robią.
źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998
- Czy ten fakt ma jakieś znaczenie? - Na pewno.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
- Cudowna figura może przecież spuchnąć. To by nawet było normalne.
- Powiedziałem, że figura być może jest cudowna, nie na pewno.źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
-
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna
-
na pewno _
w Zd. twierdz. i pyt.ograniczenia zakresu użycia:nie: w Zd. optat.
nie: z czasownikami epistemicznymi w 1. os.
nie: z predykatami uczuć i stanów psychicznych w 1. os.
nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącegoszyk: wewnętrzny: stały;
zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja