-
4.
zrezygnować z czegoś na czyjąś korzyść -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- ustąpić miejsca, pierwszeństwa
- ustąpić kobiecie, staruszce
- ustąpić w autobusie, w drzwiach, w kolejce, w poczekalni, w tramwaju
-
[...] Montaigne otrzymał posag, a ojciec ustąpił mu części dochodów z senioratu.
źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
“W Europie bez wojny nikt nie ustąpi nam ni piędzi ziemi” – pisał wielki orędownik kolonialnych podbojów [...], konsul Kaukazu.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Beata jest normalna, z ludzkim powonieniem, smakiem. Chce mi ustąpić łóżko. Wolę dmuchany materac, przechowywany dla mnie w szafie.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
W 1955 r. Murzynka [...], obywatelka stanu Alabama, nie ustąpiła miejsca białemu w autobusie, jak nakazywał ówczesny rasistowski przepis.
źródło: KWSJP: Głosy i glosy, Polityka, 2005
Kierowca citroena nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu.
źródło: KWSJP: Nie ustąpił pierwszeństwa, Głos Szczeciński, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpię
ustąpimy
2 os. ustąpisz
ustąpicie
3 os. ustąpi
ustąpią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłem
+(e)m ustąpił
ustąpiłam
+(e)m ustąpiła
ustąpiłom
+(e)m ustąpiło
ustąpiliśmy
+(e)śmy ustąpili
ustąpiłyśmy
+(e)śmy ustąpiły
2 os. ustąpiłeś
+(e)ś ustąpił
ustąpiłaś
+(e)ś ustąpiła
ustąpiłoś
+(e)ś ustąpiło
ustąpiliście
+(e)ście ustąpili
ustąpiłyście
+(e)ście ustąpiły
3 os. ustąpił
ustąpiła
ustąpiło
ustąpili
ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpmy
2 os. ustąp
ustąpcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłbym
bym ustąpił
ustąpiłabym
bym ustąpiła
ustąpiłobym
bym ustąpiło
ustąpilibyśmy
byśmy ustąpili
ustąpiłybyśmy
byśmy ustąpiły
2 os. ustąpiłbyś
byś ustąpił
ustąpiłabyś
byś ustąpiła
ustąpiłobyś
byś ustąpiło
ustąpilibyście
byście ustąpili
ustąpiłybyście
byście ustąpiły
3 os. ustąpiłby
by ustąpił
ustąpiłaby
by ustąpiła
ustąpiłoby
by ustąpiło
ustąpiliby
by ustąpili
ustąpiłyby
by ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono by
bezokolicznik: ustąpić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustąpiwszy
gerundium: ustąpienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ustąpienie
ustąpienia
D. ustąpienia
ustąpień
C. ustąpieniu
ustąpieniom
B. ustąpienie
ustąpienia
N. ustąpieniem
ustąpieniami
Ms. ustąpieniu
ustąpieniach
W. ustąpienie
ustąpienia
odpowiednik aspektowy: ustępować
-
+ ustąpić + KOMU + CZEGO | CO -
psł. *ustǫpiti
Czasownik z prefiksem u- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'.
Zob. stąpać