-
6.
przestać stawiać opór i poddać się działaniu jakiejś siły
-
ATEMATYCZNY
-
- zamek ustąpił; furtka, klamka ustąpiła; drzwi, kraty ustąpiły
- ustąpić pod ciśnieniem, pod łopatą, pod naciskiem, pod naporem, pod szpadlem, pod wpływem czegoś
-
Znów mocował się z paskami, a gdy ustąpiły, wytrząsnął całą zawartość na ziemię.
źródło: KWSJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
Drzwi baraku ustąpiły pod kopnięciami, do środka wkroczyło kilkunastu ludzi.
źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Wieża jaskółki, 1997
Pokazałem mu przez kratę furtki kopertę dla adwokata. Wtedy zdecydował się na uruchomienie mechanizmu. Krata furtki ustąpiła.
źródło: KWSJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
Podszedł od strony kierowcy, nacisnął klamkę; zamek ustąpił.
źródło: KWSJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Zapukałem do drzwi. Cisza. Zapukałem po raz wtóry i nie mogąc doczekać się odpowiedzi, nacisnąłem klamkę. Ustąpiła z łatwością.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpię
ustąpimy
2 os. ustąpisz
ustąpicie
3 os. ustąpi
ustąpią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłem
+(e)m ustąpił
ustąpiłam
+(e)m ustąpiła
ustąpiłom
+(e)m ustąpiło
ustąpiliśmy
+(e)śmy ustąpili
ustąpiłyśmy
+(e)śmy ustąpiły
2 os. ustąpiłeś
+(e)ś ustąpił
ustąpiłaś
+(e)ś ustąpiła
ustąpiłoś
+(e)ś ustąpiło
ustąpiliście
+(e)ście ustąpili
ustąpiłyście
+(e)ście ustąpiły
3 os. ustąpił
ustąpiła
ustąpiło
ustąpili
ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpmy
2 os. ustąp
ustąpcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłbym
bym ustąpił
ustąpiłabym
bym ustąpiła
ustąpiłobym
bym ustąpiło
ustąpilibyśmy
byśmy ustąpili
ustąpiłybyśmy
byśmy ustąpiły
2 os. ustąpiłbyś
byś ustąpił
ustąpiłabyś
byś ustąpiła
ustąpiłobyś
byś ustąpiło
ustąpilibyście
byście ustąpili
ustąpiłybyście
byście ustąpiły
3 os. ustąpiłby
by ustąpił
ustąpiłaby
by ustąpiła
ustąpiłoby
by ustąpiło
ustąpiliby
by ustąpili
ustąpiłyby
by ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono by
bezokolicznik: ustąpić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustąpiwszy
gerundium: ustąpienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ustąpienie
ustąpienia
D. ustąpienia
ustąpień
C. ustąpieniu
ustąpieniom
B. ustąpienie
ustąpienia
N. ustąpieniem
ustąpieniami
Ms. ustąpieniu
ustąpieniach
W. ustąpienie
ustąpienia
odpowiednik aspektowy: ustępować
-
psł. *ustǫpiti
Czasownik z prefiksem u- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'.
Zob. stąpać