uzupełnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uczynić kompletnym, dodając to, czego brakuje lub czego jest za mało

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

uzupełnić amunicję, ankietę, apteczkę, bibliotekę, brakujący fragment, dietę, dokumenty, ekwipunek, fundusze, garderobę, kartotekę, kolekcję, kronikę, listę, notatki, ofertę, paliwo, pojnik, prowiant, rysunek, schemat, sprawozdanie, sprzęt, tekst, wiadomości, wykształcenie, zamówienie, zapasy, zasoby, zawartość, zeznania, zbiór; batalion, drużynę, załogę, zespół
uzupełnić cytatem, danymi, haftem, informacjami, wodą
uzupełnić o jakieś dane, o komentarz, o najnowsze fakty
próbować; należy, trzeba uzupełnić
poprawić i uzupełnić, rozszerzyć i uzupełnić, zweryfikować i uzupełnić; uzupełnić i wydać

	Utrudzona kolumna jeźdźców skręciła na wąską piaszczystą łachę. Trzeba było uzupełnić zapasy wody, dać wypocząć zwierzętom. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003
	W Ameryce Waldemar dosyć szybko się zaaklimatyzował, uzupełnił studia prawnicze, podjął pracę naukową, w końcu został profesorem prawa. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Mój przyjaciel zdrajca, 2004
	Zaciemnił drewnianymi żaluzjami sklepowe witryny, uzupełnił naftę w lampie i powiesił ją pod sufitem. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
	Te nieliczne, cudownie ocalałe [...] fotografie, uzupełnione nagranym wspomnieniem [...], wskrzeszają okruchy tamtego, dawno minionego, życia i świata. źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
	Postanowiła [...] uzupełnić memuary o historyczne detale, wyszukując najpierw w notatkach Maurycego, potem w swojej pamięci i wreszcie w bibliotece użyteczne szczegóły. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzupełniłem +(e)m uzupełnił	uzupełniłam +(e)m uzupełniła	uzupełniłom +(e)m uzupełniło	uzupełniliśmy +(e)śmy uzupełnili	uzupełniłyśmy +(e)śmy uzupełniły
2 os.	uzupełniłeś +(e)ś uzupełnił	uzupełniłaś +(e)ś uzupełniła	uzupełniłoś +(e)ś uzupełniło	uzupełniliście +(e)ście uzupełnili	uzupełniłyście +(e)ście uzupełniły
3 os.	uzupełnił	uzupełniła	uzupełniło	uzupełnili	uzupełniły

bezosobnik: uzupełniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uzupełnijmy uzupełńmy
2 os.	uzupełnij uzupełń	uzupełnijcie uzupełńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzupełniłbym bym uzupełnił	uzupełniłabym bym uzupełniła	uzupełniłobym bym uzupełniło	uzupełnilibyśmy byśmy uzupełnili	uzupełniłybyśmy byśmy uzupełniły
2 os.	uzupełniłbyś byś uzupełnił	uzupełniłabyś byś uzupełniła	uzupełniłobyś byś uzupełniło	uzupełnilibyście byście uzupełnili	uzupełniłybyście byście uzupełniły
3 os.	uzupełniłby by uzupełnił	uzupełniłaby by uzupełniła	uzupełniłoby by uzupełniło	uzupełniliby by uzupełnili	uzupełniłyby by uzupełniły

bezosobnik: uzupełniono by

bezokolicznik: uzupełnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uzupełniwszy

gerundium: uzupełnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uzupełniony

odpowiednik aspektowy: uzupełniać

Rz_osobowy	+	uzupełnić	+	CO + (CZYM)
Rz_osobowy	+	uzupełnić	+	CO + (o CO)

Zob. zupełny