walnięty - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. żart. zachowujący się w sposób uznany przez mówiącego za odbiegający od normy i świadczący o niezrównoważeniu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

fiśnięty
kopnięty
porąbany
puknięty
rąbnięty
sfiksowany
szalony I
szurnięty
zwariowany

	Nieźle walnięty, co? Erotoman i sęp na krótkie spódniczki. źródło: KWSJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
	Właśnie przyszło mi do głowy, że to może jeden z tych walniętych hobbystów. źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
	Coś zrobić?! Gdzieś wychodzić?! W taką pogodę... Musiałbym być kompletnie walnięty!!! źródło: KWSJP: Grzesiek Skałka: Rekolekcje w Internecie, Na oścież, 1999, nr 2-3 (59)
	Trzeba być walniętym, żeby zrobić coś takiego... źródło: KWSJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. walić