bronić - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

zdawać egzamin związany z napisaną wcześniej pracą, uprawniający do uzyskania określonego tytułu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

studia

synonimy:

bronić się

bronić doktoratu, dyplomu, licencjatu, magisterki, pracy (dyplomowej, magisterskiej)

	Kłamał jak z nut, że jest magistrem. Ale okazało się, że takiego tytułu nie posiada. Bo ani nie bronił pracy magisterskiej, ani nie skończył studiów na Uniwersytecie Gdańskim. źródło: NKJP: Krzysztof Godlewski: Znów stracił pamięć, Super Express, 2006
	W tym roku będzie broniła dyplomu w Instytucie Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Rzeszowskim. źródło: NKJP: (BD): „Kody czasu” w ratuszu, Dziennik Polski, 2003-03-13
	Słuchacze SNS będą bronić doktoratów w miejscu stałej pracy swego promotora. źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Szkoła Nauk Społecznych nie ma jeszcze trzech lat, a wykładało tu 40 zagranicznych profesorów, Gazeta Wyborcza, 1995-03-28
	Wykształcenie: średnie techniczne, w kwietniu broni licencjatu w Wyższej Szkole Zarządzania. źródło: NKJP: (MS): Wiesław Drupka, bramkarz Zaczernia, Dziennik Polski, 2002-08-26

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: broniono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bronił będę bronić	będę broniła będę bronić	będę broniło będę bronić	będziemy bronili będziemy bronić	będziemy broniły będziemy bronić
2 os.	będziesz bronił będziesz bronić	będziesz broniła będziesz bronić	będziesz broniło będziesz bronić	będziecie bronili będziecie bronić	będziecie broniły będziecie bronić
3 os.	będzie bronił będzie bronić	będzie broniła będzie bronić	będzie broniło będzie bronić	będą bronili będą bronić	będą broniły będą bronić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		brońmy
2 os.	broń	brońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	broniłbym bym bronił	broniłabym bym broniła	broniłobym bym broniło	bronilibyśmy byśmy bronili	broniłybyśmy byśmy broniły
2 os.	broniłbyś byś bronił	broniłabyś byś broniła	broniłobyś byś broniło	bronilibyście byście bronili	broniłybyście byście broniły
3 os.	broniłby by bronił	broniłaby by broniła	broniłoby by broniło	broniliby by bronili	broniłyby by broniły

bezosobnik: broniono by

bezokolicznik: bronić

imiesłów przysłówkowy współczesny: broniąc

gerundium: bronienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: broniący

imiesłów przymiotnikowy bierny: broniony

odpowiednik aspektowy: obronić

+

bronić

+

CZEGO

niem. verteidigen

Znaczenie prawdopodobnie na podstawie rzecz. obrona (pracy) , co jest kalką n.-łac. dēfensiō (dissertātiōnis) .