-
8.
pot. niespodziewanie kazać komuś odpowiadać na pytania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- wyrwać ucznia
- wyrwać do odpowiedzi, do tablicy
-
Nauczycielka biologii [...] uznała, że Zenek robi sobie z niej kpiny, i nie wyraziła zgody. Co gorsza, jakby w odwecie za próbę nabrania jej, wyrwała go do odpowiedzi przed tablicę.
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998
[...] katecheta omijał zakaz i kazał im nauczyć się po rosyjsku na pamięć którejś opowieści biblijnej na wypadek inspekcji. Wtedy wyrwany uczeń wstawał i recytował zawsze to samo: „Abraham sidieł w swojej pałatkie…”.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997
Myślałem, że już z miejsca Barszcz wyrwie mnie pod tablicę, [...] wymagluje z jakiegoś zabójczego tematu.
źródło: NKJP: Dariusz Rekosz: Czarny Maciek i wenecki starodruk, 2010
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyrwę
wyrwiemy
2 os. wyrwiesz
wyrwiecie
3 os. wyrwie
wyrwą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyrwałem
+(e)m wyrwał
wyrwałam
+(e)m wyrwała
wyrwałom
+(e)m wyrwało
wyrwaliśmy
+(e)śmy wyrwali
wyrwałyśmy
+(e)śmy wyrwały
2 os. wyrwałeś
+(e)ś wyrwał
wyrwałaś
+(e)ś wyrwała
wyrwałoś
+(e)ś wyrwało
wyrwaliście
+(e)ście wyrwali
wyrwałyście
+(e)ście wyrwały
3 os. wyrwał
wyrwała
wyrwało
wyrwali
wyrwały
bezosobnik: wyrwano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyrwijmy
2 os. wyrwij
wyrwijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyrwałbym
bym wyrwał
wyrwałabym
bym wyrwała
wyrwałobym
bym wyrwało
wyrwalibyśmy
byśmy wyrwali
wyrwałybyśmy
byśmy wyrwały
2 os. wyrwałbyś
byś wyrwał
wyrwałabyś
byś wyrwała
wyrwałobyś
byś wyrwało
wyrwalibyście
byście wyrwali
wyrwałybyście
byście wyrwały
3 os. wyrwałby
by wyrwał
wyrwałaby
by wyrwała
wyrwałoby
by wyrwało
wyrwaliby
by wyrwali
wyrwałyby
by wyrwały
bezosobnik: wyrwano by
bezokolicznik: wyrwać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyrwawszy
gerundium: wyrwanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyrwanie
wyrwania
D. wyrwania
wyrwań
C. wyrwaniu
wyrwaniom
B. wyrwanie
wyrwania
N. wyrwaniem
wyrwaniami
Ms. wyrwaniu
wyrwaniach
W. wyrwanie
wyrwania
imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrwany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyrwany
wyrwany
wyrwany
wyrwane
wyrwana
D. wyrwanego
wyrwanego
wyrwanego
wyrwanego
wyrwanej
C. wyrwanemu
wyrwanemu
wyrwanemu
wyrwanemu
wyrwanej
B. wyrwanego
wyrwanego
wyrwany
wyrwane
wyrwaną
N. wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
wyrwaną
Ms. wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
wyrwanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyrwani
wyrwani
wyrwane
wyrwane
D. wyrwanych
wyrwanych
wyrwanych
wyrwanych
C. wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
wyrwanym
B. wyrwanych
wyrwanych
wyrwanych
wyrwane
N. wyrwanymi
wyrwanymi
wyrwanymi
wyrwanymi
Ms. wyrwanych
wyrwanych
wyrwanych
wyrwanych
odpowiednik aspektowy: wyrywać
-
+ wyrwać + KOGO + do CZEGO -
-
+ wyrwać + KOGO + do CZEGO