załamać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

odebrać komuś nadzieję i chęć do działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Strata dwóch goli nie załamała gości.

źródło: NKJP: Debiuty, debiuty..., Dziennik Polski, 2000-08-07

Raz doprowadził do tego, że miałam jedynkę na półrocze. To mnie kompletnie załamało, ale starałam się dalej.

źródło: NKJP: Będę cię pytał... aż się rozpłaczesz, Tygodnik Ciechanowski, 2003-09-20

- Bieda go nie załamała ani choroba - dodaje Grześkowiakowa - a związek go dobił.

źródło: NKJP: Wanda Dybalska: W torbie przyniósł śmierć, Gazeta Wyborcza, 1997-05-14

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załamałem +(e)m załamał	załamałam +(e)m załamała	załamałom +(e)m załamało	załamaliśmy +(e)śmy załamali	załamałyśmy +(e)śmy załamały
2 os.	załamałeś +(e)ś załamał	załamałaś +(e)ś załamała	załamałoś +(e)ś załamało	załamaliście +(e)ście załamali	załamałyście +(e)ście załamały
3 os.	załamał	załamała	załamało	załamali	załamały

bezosobnik: załamano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		załammy
2 os.	załam	załamcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załamałbym bym załamał	załamałabym bym załamała	załamałobym bym załamało	załamalibyśmy byśmy załamali	załamałybyśmy byśmy załamały
2 os.	załamałbyś byś załamał	załamałabyś byś załamała	załamałobyś byś załamało	załamalibyście byście załamali	załamałybyście byście załamały
3 os.	załamałby by załamał	załamałaby by załamała	załamałoby by załamało	załamaliby by załamali	załamałyby by załamały

bezosobnik: załamano by

bezokolicznik: załamać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: załamawszy

gerundium: załamanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: załamany

odpowiednik aspektowy: załamywać

Rz_nieżywotny

+

załamać

+

KOGO