odruch

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. spontaniczna reakcja

  • Definicja

    3.

    spontaniczna reakcja na coś
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • Połączenia
    • instynktowny, natychmiastowy, pierwszy; ludzki, spontaniczny, szlachetny, zdrowy, zwykły odruch
    • odruch czułości, radości, serca, serdeczności, solidarności, współczucia, życzliwości; litości; niezadowolenia, obrzydzenia, protestu, sprzeciwu, ucieczki, zniecierpliwienia; samoobrony
  • Cytaty

    Telewizyjne obrazy cierpiących Irakijczyków czy Palestyńczyków wywołują odruch solidarności etniczno-religijnej.

    źródło: NKJP: Marek Ostrowski, Adam Szostkiewicz: Dlaczego Brytania jest wielka?, Polityka, 2005-07-16

    [...] nie podbił ani włoskiego Palermo, ani holenderskiego Heerenven i w odruchu desperacji ogłosił zakończenie kariery.

    źródło: NKJP: Marcin Piątek: Koty bez worka, Polityka, 2008-11-08

    Minął spracowany tydzień, i w pierwszą niedzielę najbardziej czynna część kolonii, na autach i w autokarach, ruszyła do zamiejskiej willi jenerała w samorzutnym odruchu niesienia mu pomocy.

    źródło: NKJP: Michał Choromański: Dygresje na temat kaloszy, 1966

    W pierwszym odruchu przeskoczył rów dzielący go od nasypu i już był na torach, gdy osadziło go w miejscu donośne: Raus!

    źródło: NKJP: Edward Kołodziejczyk: Tryptyk warszawski, 1984

    Ująłem go pod ramię w serdecznym odruchu współczucia.

    źródło: NKJP: Władysław Ogrodziński: Ulica zwana Bystrą, 1985
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odruch
    		 odruchy
    D. odruchu
    		 odruchów
    C. odruchowi
    		 odruchom
    B. odruch
    		 odruchy
    N. odruchem
    		 odruchami
    Ms. odruchu
    		 odruchach
    W. odruchu
    		 odruchy
  • Składnia
    bez ograniczeń + odruch +
    CZEGO
    bez ograniczeń + odruch +
    JAKI
  • Pochodzenie

    Formalnie rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego *odruszyć; prawdopodobnie kalka fr. mouvement réflexe (Bańk); zob. ruszyć