rozcinać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

działając ostrym narzędziem, powodować, że jakiś przedmiot traci swoją jednolitość i powstają jego osobne części lub szczelina w jego powierzchni

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	przecinać
	hiperonimy:	dzielić

rozcinać filet, jabłka; sznurek, więzy; kartki, kopertę; blachę, karoserię, kraty, ogrodzenie, odzież, pojazd, samochód, sejf, szafę pancerną
rozcinać nożem, palnikami, scyzorykiem, szlifierką elektryczną, specjalistycznym, nowoczesnym... sprzętem; jednym cięciem
rozcinać na dwa płaty, na dwie połowy, na kawałki, na pół
rozcinać za pomocą nożyc
rozcinać z dużą ostrożnością
rozcinać częściowo
musieć rozcinać; trzeba rozcinać
rozcinać i rozginać, rozcinać i segregować; rozrywać i rozcinać, rozwierać i rozcinać
spódnica rozcinana (na boku); nóż do rozcinania papieru

	Taro siedzi na krześle, przy biurku. Ogląda podłużny pakunek owiązany sznurkiem. Rozcina sznurek. Odwija biały papier. W środku jest butelka owinięta w gazetę. źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
	A nożyk? Przedmiot z żelaznego wieku, który przeżył swoją epokę? - Nożyk leżał, rozcinałem nim papiery. źródło: NKJP: Rzeźbione w czasie, Dziennik Polski - Magazyn, 2001-08-31
	- Powinienem ci pysk skuć, Marchewko - sapnął rozcinając więzy Karlikowi. źródło: NKJP: Edmynd Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Rzuci najpierw okiem na tytuły pierwszych stron, [...] potem przejrzy listy, niektóre otworzy, niektóre bez rozcinania koperty wrzuci do kosza. źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1979
	Złodzieje sądzili, że burza będzie im bardzo pomocna - mówił Tell. - Zagłuszy ich kroki i rozcinanie płótna. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozcinałem +(e)m rozcinał	rozcinałam +(e)m rozcinała	rozcinałom +(e)m rozcinało	rozcinaliśmy +(e)śmy rozcinali	rozcinałyśmy +(e)śmy rozcinały
2 os.	rozcinałeś +(e)ś rozcinał	rozcinałaś +(e)ś rozcinała	rozcinałoś +(e)ś rozcinało	rozcinaliście +(e)ście rozcinali	rozcinałyście +(e)ście rozcinały
3 os.	rozcinał	rozcinała	rozcinało	rozcinali	rozcinały

bezosobnik: rozcinano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozcinał będę rozcinać	będę rozcinała będę rozcinać	będę rozcinało będę rozcinać	będziemy rozcinali będziemy rozcinać	będziemy rozcinały będziemy rozcinać
2 os.	będziesz rozcinał będziesz rozcinać	będziesz rozcinała będziesz rozcinać	będziesz rozcinało będziesz rozcinać	będziecie rozcinali będziecie rozcinać	będziecie rozcinały będziecie rozcinać
3 os.	będzie rozcinał będzie rozcinać	będzie rozcinała będzie rozcinać	będzie rozcinało będzie rozcinać	będą rozcinali będą rozcinać	będą rozcinały będą rozcinać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozcinajmy
2 os.	rozcinaj	rozcinajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozcinałbym bym rozcinał	rozcinałabym bym rozcinała	rozcinałobym bym rozcinało	rozcinalibyśmy byśmy rozcinali	rozcinałybyśmy byśmy rozcinały
2 os.	rozcinałbyś byś rozcinał	rozcinałabyś byś rozcinała	rozcinałobyś byś rozcinało	rozcinalibyście byście rozcinali	rozcinałybyście byście rozcinały
3 os.	rozcinałby by rozcinał	rozcinałaby by rozcinała	rozcinałoby by rozcinało	rozcinaliby by rozcinali	rozcinałyby by rozcinały

bezosobnik: rozcinano by

bezokolicznik: rozcinać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozcinając

gerundium: rozcinanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozcinający

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozcinany

odpowiednik aspektowy: rozciąć

+

rozcinać

+

(CZYM) + CO

ogsł. *orz-tinati

Zob. ciąć