-
pot.
wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje gdy jakiś twardy przedmiot uderza o coś nagle i mocno
-
Występuje również w formie: łups , a także w postaciach: łup-łup , łup, łup , które informują o powtarzalności dźwięku.
Używane również w funkcji predykatywnej, np. Zdenerwował się i łup kubkiem w stół .
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
-
|
Z oddali dobiegał rytmiczny dźwięk siekiery zagłębiającej się w drewnie – łup! łup! łup!
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
|
|
Z zaplecza rozlega się charakterystycznie polskie, jak Góralu, czy ci nie żal, walenie w schabowego. – Łup, łup – z sakralną niemal powagą masakrowanie mięsa na narodową potrawę.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
|
|
– Różne rzeczy lecą... Ludzie nie – mówił dalej. – Z tamtego bliżej ulicy to tak. Raz mój ojciec szedł do pracy, do portu, na szóstą, a tuż przed nim: łup! Zima była, ciemno, i nawet nie przypuszczał, że to człowiek...
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 15.07.2011