dywizjon - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zorganizowana grupa żołnierzy w niektórych rodzajach wojsk lądowych, wchodząca w skład pułku lub brygady

Używane w nazwach formacji wojskowych, np. 2. Morski Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej, Dywizjon Poznański.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

armia

drugi, pierwszy, trzeci... dywizjon; dywizjon artyleryjski, pancerny, rakietowy; ćwiczebny, pomocniczy, przeciwlotniczy, rozpoznawczy
trzy dywizjony
dywizjon armat, haubic, moździerzy; artylerii, jazdy, kawalerii; pułku
dywizjon i bateria, dywizjon i pułk; dywizjony i bataliony
dowódca dywizjonu
dywizjon stacjonował gdzieś
sformować dywizjon
dowodzić dywizjonem
przydzielony do dywizjonu
służyć, walczyć w dywizjonie

	Już w maju dywizjon rakietowy z Libiąża z całym sprzętem wyruszy nad morze. źródło: NKJP: (LIZ): Bojowe szkolenie, Dziennik Polski - 2002-04-05
	Dowódca 2 baterii Dywizjonu Artylerii Konnej, wchodzącego w skład MBK, poległ 26 sierpnia pod Góreckiem Kościelnym. źródło: NKJP: S.Żagiel: Gdzie spoczywa major Zdanowicz?, Tygodnik Ciechanowski, 2006-09-08
	Całkowita liczba rozstrzelanych przez dywizjon kawalerii wyniosła 6526 ludzi. źródło: NKJP: Internet
	Artyleria Armii Czerwonej [...] była [...] zorganizowana w dywizjony, wchodzące w skład dywizji strzeleckich lub jazdy. źródło: NKJP: Jerzy Przybylski: Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999
	W dywizjonie pancernym było kolejnych 19 motocykli. źródło: NKJP: Internet

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

dywizjon

+

(CZEGO)

może niem. Division

z fr. division 'podział; dywizja'