[...] budziliśmy się tamtego dnia i nie wiadomo było co się dzieje. Wkoło samochody wojskowe, czołgi. W telewizji głucha cisza. Dopiero potem pokazał się Jaruzel i powiedział o co chodzi. Stan wojenny to był w ogóle smutny czas.
źródło: NKJP: Tomasz Elbanowski: Mój 13 grudnia, Mazowieckie To i Owo, 2006-10-12
Coś Cię pcha stale naprzód - wielka siła witalna, nieposkromiona i tajemnicza. A wówczas chce się żyć, chce się kochać, uprawiać twórczość - czytać, pisać, uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych, kreować rzeczywistość. Taki radosny czas zaczyna się właśnie w Twoim życiu.
