zażenowanie
-
zakłopotanie wywołane tym, że dzieje się lub stało się coś, co dana osoba uważa za niewłaściwe
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- duże, głębokie, ogromne, wielkie, wyraźne; lekkie, najmniejsze; prawdziwe; niejakie, pewne zażenowanie
- zażenowanie i niesmak; zażenowanie i wstyd
- cień, odrobina; poczucie, uczucie; uśmiech, rodzaj zażenowania
- pełen zażenowania
- budzić; czuć, odczuwać, odczuć; udawać; pokrywać, ukryć/ukrywać; wywoływać zażenowanie
- uśmiechać się; obserwować, patrzeć; powiedzieć, wspominać coś; słuchać, wysłuchać; przyznać się do czegoś; przyjąć coś z zażenowaniem
-
Przeżywam głębokie zażenowanie, gdy jakaś osoba publiczna zachowuje się głupio, nieuczciwie, bezwstydnie.
źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Kartki z białego zeszytu, 2008
Zarezerwowałam dla pana pokój 223. Niczym lepszym, niestety, nie rozporządzamy - powiedziała, wręczając mi klucz z niejakim zażenowaniem [...].
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
Spotykam się przy różnych okazjach z małżeństwami, w których on jest adiunktem, a ona prezesem lub dyrektorem banku. O doktoracie męża mówi się wtedy zazwyczaj z zażenowaniem. Gdyby nie pensja żony, zgoła inaczej musiałyby wyglądać ich życiowe plany.
źródło: NKJP: Samotność długodystansowców, Dziennik Polski , 2002-07-05
Każdy zna uczucie zażenowania, wstydu za kogoś, niewygody spowodowanej słowami, zachowaniem innej osoby.
źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zażenowanie
zażenowania
D. zażenowania
zażenowań
C. zażenowaniu
zażenowaniom
B. zażenowanie
zażenowania
N. zażenowaniem
zażenowaniami
Ms. zażenowaniu
zażenowaniach
W. zażenowanie
zażenowania
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: żenować
-
Zob. też: