szanować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

mieć poczucie własnej wartości i dbać o swoje dobre imię

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

dziewczyna, kobieta szanuje się
szanująca się kobieta; biblioteka, firma, gazeta, instytucja, redakcja; szanujący się pisarz, producent

	- I szanować się dzisiejsze dziewczęta nie umieją. Taka Katria Muraszko, ile to już miała tych kawalerów! źródło: KWSJP: Jewhen Hucało: Domowe ognisko, 1978
	Prymitywizm tego rodzaju metod stanowi wystarczającą gwarancję, że do ich zastosowania nie zniży się żaden szanujący się uczony. źródło: KWSJP: Barańczak Stanisław: Poezja i duch uogólnienia, 1996
	Musiałem się szanować, musiałem dbać o swoją wiarygodność i dobrą reputację. źródło: KWSJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999
	Dawniej każdy młodzieniec z szanującego się domu znał co najmniej francuski. źródło: KWSJP: Antoni Libera: Madame, 1998
	W lobbingu obowiązuje żelazna zasada: działanie zgodne z prawem i normami społecznymi. Jej złamanie oznacza otarcie się o korupcję, a tego unika szanująca się osoba i firma. źródło: KWSJP: Lobbing ma piękne oczy, Glamour, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szanowałem się +(e)m się szanował	szanowałam się +(e)m się szanowała	szanowałom się +(e)m się szanowało	szanowaliśmy się +(e)śmy się szanowali	szanowałyśmy się +(e)śmy się szanowały
2 os.	szanowałeś się +(e)ś się szanował	szanowałaś się +(e)ś się szanowała	szanowałoś się +(e)ś się szanowało	szanowaliście się +(e)ście się szanowali	szanowałyście się +(e)ście się szanowały
3 os.	szanował się	szanowała się	szanowało się	szanowali się	szanowały się

bezosobnik: szanowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się szanował będę się szanować	będę się szanowała będę się szanować	będę się szanowało będę się szanować	będziemy się szanowali będziemy się szanować	będziemy się szanowały będziemy się szanować
2 os.	będziesz się szanował będziesz się szanować	będziesz się szanowała będziesz się szanować	będziesz się szanowało będziesz się szanować	będziecie się szanowali będziecie się szanować	będziecie się szanowały będziecie się szanować
3 os.	będzie się szanował będzie się szanować	będzie się szanowała będzie się szanować	będzie się szanowało będzie się szanować	będą się szanowali będą się szanować	będą się szanowały będą się szanować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szanujmy się
2 os.	szanuj się	szanujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szanowałbym się bym się szanował	szanowałabym się bym się szanowała	szanowałobym się bym się szanowało	szanowalibyśmy się byśmy się szanowali	szanowałybyśmy się byśmy się szanowały
2 os.	szanowałbyś się byś się szanował	szanowałabyś się byś się szanowała	szanowałobyś się byś się szanowało	szanowalibyście się byście się szanowali	szanowałybyście się byście się szanowały
3 os.	szanowałby się by się szanował	szanowałaby się by się szanowała	szanowałoby się by się szanowało	szanowaliby się by się szanowali	szanowałyby się by się szanowały

bezosobnik: szanowano by się

bezokolicznik: szanować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: szanując się

gerundium: szanowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szanujący się

Rz_osobowy

+

szanować się

+

Zob. szanować