argusowe oko

Każdy, kto dostawał się w argusowe oko władzy, od razu okazywał się kanalią, łobuzem, groszorobem, złodziejem, karierowiczem, bo to było innym potrzebne dla uzasadnienia ich bierności wobec cierpienia bezradnej ofiary.

źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995

Młodzi poznawali się także na balach, ale wtedy: córeczki argusowymi oczyma strzeżono, bo mamy, twardością tradycyjnych krzeseł dręczone, ani na chwilkę zdrzemnąć się nie mogły.

źródło: NKJP: Agnieszka Nabzdyk: Grunt to rodzinka, Gazeta Poznańska, 2002-11-09

Można i tak objaśnić fabułę Angela - lecz jaki romantyk z własnej woli tak by prymitywizował wzniosłość miłości? Pisał więc Hugo takie rzeczy serio i z pełnym przekonaniem? Czy by uśpić argusowe oko cenzury?

źródło: NKJP: Alina Kowalczykowa: Dramat i teatr romantyczny, 1997

[...] tekst był konsultowany z prawnikami. Nie zawsze, jak wiadomo, prawnicy mają tak argusowe oko, żeby wszystko wychwycić, i w związku z tym być może pewna ilość tego rodzaju niefortunnych sformułowań tam się znalazła.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.04.2000