-
1.a
pejorat. ogół cech właściwych prostakowi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- prostactwo męża
- prostactwo i chamstwo, prostactwo i głupota, prostactwo i nieuctwo, prostactwo i prymitywizm
- przejaw prostactwa
-
Na wszelkie przejawy prostactwa czy tępoty ze strony rządzących reagował okrzykiem, w którym było tyleż entuzjazmu, co uszczypliwości: „Bułgario najmilsza, herosów ojczyzno!”.
źródło: NKJP: Jordan Radiczkow: Opowiadanie, Gazeta Wyborcza, 1994-08-26
Ojciec podrwiwał sobie ze wszystkiego z wrodzonym prostactwem, ale nie krył zadowolenia, że urzędnicy skarbowi mniej mu dokuczają.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Na sąsiedniej ławce pokrzykiwało kilku smarkaczy, licytując się w prostactwie.
źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
Spotkała przecież całą masę wykształconych prostaków. I trochę przypadków odwrotnych. Ludzi niewykształconych, za to doświadczonych i mądrych. Ludzi prostych, w których prostactwa nie było.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
Była osobą subtelną, uzdolnioną muzycznie i wykształconą i raziło ją zarówno prostactwo męża, jak i dwóch starszych synów, którzy wrodzili się w ojca.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. prostactwo
prostactwa
D. prostactwa
prostactw
C. prostactwu
prostactwom
B. prostactwo
prostactwa
N. prostactwem
prostactwami
Ms. prostactwie
prostactwach
W. prostactwo
prostactwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ prostactwo + (KOGO) -
Zob. prosty I