prostactwo

Było fantastycznie, a jednak po godzinie poczuła się znudzona i zmęczona - hałasem, jałowością rozmów, prostactwem żartów.

źródło: NKJP: C.d.n.: Lato, Tygodnik Olecki, nr 21, 1998

Oblicze jego mogło być ongiś całkiem przyjemne, mimo swego prostactwa, teraz jednak odstręczało wypisanymi na nim latami pijaństwa i rozpusty.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Bywało jednak, że dobrotliwy pan nie tylko awansował, ale - stwierdziwszy nielojalność - również, niestety, degradował, czyli - wybacz mi, przyjacielu, prostactwo słów - wyrzucał z trzaskiem na bruk.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005

Prostactwo nas pociągało, tak jak w końcu najbardziej wyrafinowany filozof współczesny, Sartre, albo nieboszczyk Merleau-Ponty, tacy już wykuci, a jak ich pociągało to prostactwo myśli, potrzeba uproszczeń!

źródło: NKJP: Aleksander Wat: Mój wiek: pamiętnik mówiony, 1967