centrala - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pomieszczenie, w którym znajdują się umożliwiające wykonywanie połączeń urządzenia telefoniczne i doprowadzone do nich kable telegraficzne

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Komunikacja na odległość

telefon/telegraf

automatyczna, ręczna, samobieżna; lokalna, międzynarodowa centrala; centrala abonencka, cyfrowa, telefoniczna, telekomunikacyjna
producent; modernizacja, remont central
łączność z centralą
urzędnik w centrali
połączenie przez centralę
łączyć, połączyć się z centralą
pracować w centrali

	Mimo wszystko jest zadowolona, bo pracuje w centrali telefonicznej. źródło: NKJP: Nocne życie jest tańsze, Dziennik Polski, 2002-11-22
	[...] znacznie szybciej jest uzyskać połączenie przez centralę niż bezpośrednio, bo bezpośrednio jest takie cały czas bzykanie długie itd. źródło: NKJP: Stenogram z 84. posiedzenia Komisji Śledczej w dniu 20 listopada 2003 r.
	Jeśli jesteśmy podłączeni do nowoczesnej centrali cyfrowej, wykaz połączeń dostaniemy bez trudu, ale to dotyczy mniej niż połowy abonentów. źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Rozmowa Kontrolowana, Gazeta Wyborcza, 1997-01-15
	W gminie Kcynia zakończył się kolejny etap prac modernizacji centrali telekomunikacyjnej. źródło: NKJP: (MB): Nowa centrala w Kcyni, Nakielski Czas, 2003-07-30

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

centrala

+

(JAKA)

internac.

ang. central

fr. centrale

niem. Zentrale

z łac. centrālis 'środkowy'