-
1.
w sposób nie uwzględniający żadnych okoliczności skłaniających do złagodzenia danego działania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: bezwzględnie
surowo
antonimy: pobłażliwie
-
- srogo karać, obchodzić się z kimś, ukarać, zemścić się, zrewanżować się; skarcony
- bardzo srogo
-
Niepowołanych Bóg srogo karał za dotknięcie świętej Arki.
źródło: NKJP: Olga Stanisławska: W poszukiwaniu zaginionej Arki, Gazeta Wyborcza, 1995-01-06
Historia srogo obeszła się z Odrzechową: po ostatniej wojnie wysiedlono stamtąd wszystkich autochtonów, wygnano też dziedziców.
źródło: NKJP: Ostatnie pamiątki, Dziennik Polski, 2002-01-09
Droga siostro, rozumiemy twój ból, lecz chyba zbyt srogo mścisz się na ziemi i ludziach za zniknięcie Kory.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
W XVII wielu palacze byli srożej nawet prześladowani niż dzisiaj, bo czasy w ogóle były surowsze.
źródło: NKJP: Nie pal - umrzesz zdrowszy, Dziennik Polski, 1999-05-28
-
część mowy: przysłówek
stopień równy srogo
stopień wyższy srożej
-
Zob. srogi