-
1.b
zorganizowana grupa ludzi, która pilnuje kogoś lub czegoś i reaguje w sytuacji wystąpienia zagrożenia -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ochrona i zanieczyszczenie środowiska -
- liczna, wyszkolona straż; straż graniczna, kolejowa, leśna, miejska, ogniowa, pożarna, więzienna; honorowa
- straż kontroluje, pilnuje, obserwuje kogoś/coś; czuwa, pełni służbę
- wezwać straż
- zadzwonić po straż
-
Leśnicy, straż leśna i policja od wczoraj częściej niż zwykle patrolują teren Telegrafu, bo obawiają się, że ktoś może zniszczyć kolejne drzewa.
źródło: NKJP: (ATA): Teraz pilnują drzew, Echo Dnia, 2004-11-18
Straż kontroluje, czy właściciele okolicznych posesji mają zawarte obowiązkowe umowy na wywóz śmieci.
źródło: NKJP: (ans): Potok pod lupą, Gazeta Krakowska, 2007-01-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. straż
straże
D. straży
straży
C. straży
strażom
B. straż
straże
N. strażą
strażami
Ms. straży
strażach
W. straży
straże
-
z st.czes. strážě / stráž (r.ż.) 'straż, warta', 'strzeżenie, opieka', 'strzeżone miejsce'
Zarówno powyższa jak i poświadczona w staropolszczyźnie rodzima postać stroża ‘strzeżenie, czuwanie', 'dozór, warta, straż, obrona', 'człowiek albo ludzie pełniący straż' to rzeczownikowe kontynuanty psł. *storža (< *storg-ja), pozostającego w etymologicznym związku z czasownikiem *stergti (por. strzec).