nieznany - Wielki słownik języka polskiego PAN

taki, którego nikt nie zna lub o którym nic bliższego nie wiadomo

ATEMATYCZNY

antonimy:

znany

nieznany autor, dźwięk, gatunek, język, ląd, mężczyzna, powód, świat, utwór; nieznana bakteria, cywilizacja, droga, historia, kraina, mikstura, planeta, postać czegoś, przyszłość, siła, sprawa, substancja; nieznane pochodzenie, uczucie; nieznane fakty; nieznani sprawcy
nieznany biologom, historykom, nikomu, opinii publicznej, policji; historii, medycynie
nieznany na świecie
nieznany w dziejach, w kraju, w ówczesnym świecie, w Polsce, w przyrodzie, w środowisku
nieznany z imienia
całkiem, całkowicie, kompletnie, zupełnie nieznany; nieznany dotychczas, wcześniej
nieznany i niebezpieczny, nieznany i niewidzialny, nieznany i niewyobrażalny, nieznany i trudny do opanowania

	To nie jest obraz nieznany, a tym bardziej nieznanego artysty. Wystawienie go w witrynie wywoła burzę [...] Jaką wymyślimy historię, skąd się wziął, kto go odnalazł? źródło: NKJP: Antoni Kapelański: Wielki Koneser, 2006
	Dziękuję, że wyraził pan troskę o los nieznanej sobie kobiety. źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
	Rozpoznanie szpitalne: Letarg [...]. Dziewczynka (6 lat) przyjęta do kliniki w stanie śpiączki. Przyczyna nieznana. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996
	Anna przyjeżdża do Wiednia wiosną, jako nikomu nieznana prowincjuszka, a już latem rozprawia się o jej dowcipie, bystrym umyśle. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009
	Dom [...] wybudowano według popularnej na Zachodzie - a zupełnie nieznanej w Trójmieście - technologii. Ściany postawiono z [...] niepalnego, bardzo lekkiego i dźwiękoszczelnego materiału. źródło: NKJP: Tomasz Ejtminowicz, Gazeta Wyborcza, 1997-03-26

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	nieznany	+	(KOMU)
szyk: tylko prepozycja

Zob. znać