oczko

Najpierw była zupa, zwykle bardziej wyrafinowana od tej z „drugiego stołu”, np. krem ze szparagów, które rosły w przydomowym warzywniku w specjalnych kopcach, zupa ze szpinaku, czasem rosół, na którym nie mogło być ani oczka tłuszczu [...].

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994

Tu jest karta. Włosiak uspokoił się i zamówił śledzia w śmietanie, barszcz czerwony z uszkami, golonkę z kapustą, litr żytniej i oranżadę. Szybko uzupełniłem to prośbą o rosół z oczkami, wysmażony sznycel i melbę.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

Dawali ziemniaki w łupinach i rozprażoną marchew, a przecież nie tak dawno jeszcze można było od czasu do czasu otrzymać miskę zarzutki, okraszonej kilkoma żółtymi oczkami margaryny [...].

źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźniki nawiązania we współczesnych tekstach polskich (na materiale współczesnej nowelistyki polskiej), 2002

Rzucamy więc mięso na osolony wrzątek. [...] Gdy zaczną wypływać oczka tłuszczu, mniej więcej po półgodzinie dodajemy pokrojone warzywa.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

Białawe drobne kluseczki były w garnku. Złociste oczka na nich drżały jak rosa.

źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z celulozy, 1952