rozłamać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

utrudnić przebieg lub funkcjonowanie czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zaburzyć

Cytaty

Nie rozumiem też, dlaczego ogłoszenie w kraju rzeczy napisanych na emigracji miałoby emigrację rozłamać lub zgoła zniszczyć, gdy będą na przykład zachowane warunki sprecyzowane przez „Kulturę”.

źródło: NKJP: Zdzisław Broncel: Perspektywy dialogu, Kultura, nr 11, 1956

[...] rozłamanie koalicji skończy się przejęciem władzy przez liberałów i komunę [...].

źródło: NKJP: Roman z Kanarów, Usenet -- pl.soc.polityka, Usenet -- pl.soc.polityka

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozłamię	rozłamiemy
2 os.	rozłamiesz	rozłamiecie
3 os.	rozłamie	rozłamią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłamałem +(e)m rozłamał	rozłamałam +(e)m rozłamała	rozłamałom +(e)m rozłamało	rozłamaliśmy +(e)śmy rozłamali	rozłamałyśmy +(e)śmy rozłamały
2 os.	rozłamałeś +(e)ś rozłamał	rozłamałaś +(e)ś rozłamała	rozłamałoś +(e)ś rozłamało	rozłamaliście +(e)ście rozłamali	rozłamałyście +(e)ście rozłamały
3 os.	rozłamał	rozłamała	rozłamało	rozłamali	rozłamały

bezosobnik: rozłamano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłammy
2 os.	rozłam	rozłamcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłamałbym bym rozłamał	rozłamałabym bym rozłamała	rozłamałobym bym rozłamało	rozłamalibyśmy byśmy rozłamali	rozłamałybyśmy byśmy rozłamały
2 os.	rozłamałbyś byś rozłamał	rozłamałabyś byś rozłamała	rozłamałobyś byś rozłamało	rozłamalibyście byście rozłamali	rozłamałybyście byście rozłamały
3 os.	rozłamałby by rozłamał	rozłamałaby by rozłamała	rozłamałoby by rozłamało	rozłamaliby by rozłamali	rozłamałyby by rozłamały

bezosobnik: rozłamano by

bezokolicznik: rozłamać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłamawszy

gerundium: rozłamanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozłamanie	rozłamania
D.	rozłamania	rozłamań
C.	rozłamaniu	rozłamaniom
B.	rozłamanie	rozłamania
N.	rozłamaniem	rozłamaniami
Ms.	rozłamaniu	rozłamaniach
W.	rozłamanie	rozłamania

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłamany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozłamany	rozłamany	rozłamany	rozłamane	rozłamana
D.	rozłamanego	rozłamanego	rozłamanego	rozłamanego	rozłamanej
C.	rozłamanemu	rozłamanemu	rozłamanemu	rozłamanemu	rozłamanej
B.	rozłamanego	rozłamanego	rozłamany	rozłamane	rozłamaną
N.	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym	rozłamaną
Ms.	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozłamani	rozłamani	rozłamane	rozłamane
D.	rozłamanych	rozłamanych	rozłamanych	rozłamanych
C.	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym	rozłamanym
B.	rozłamanych	rozłamanych	rozłamanych	rozłamane
N.	rozłamanymi	rozłamanymi	rozłamanymi	rozłamanymi
Ms.	rozłamanych	rozłamanych	rozłamanych	rozłamanych

odpowiednik aspektowy: rozłamywać

Składnia

+

rozłamać

+

CO

Pochodzenie

ogsł. *orz-lamati

Zob. łamać