objawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. spowodować, że jakiś stan, uczucia lub zdolności stają się widoczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

synonimy:

ujawnić

objawić ciekawość, geniusz, skłonność, słabość, talent, wzruszenie, zdumienie, zdziwienie

	Wiadomości i szczegóły, podane przez Melchiora, zaciekawiły ją. Nie pokazała tego po sobie, bo jakże przed pańszczyźnianym chłopem z folwarku, nie uwłaszczonym nawet, miała swą ciekawość objawić. źródło: KWSJP: Karol Estreicher: Krystianna, 1957
	Wynik wyborów objawił swoiste oblicze polskiego społeczeństwa. źródło: KWSJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998
	Niebawem namówił młodszego brata Josepha do miksowania na nich płyt, ten jednak dość szybko objawił talent rapera. źródło: KWSJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
	Ci poczciwi głupcy wyobrażali sobie oczywiście naturę uwolnioną z pęt cywilizacji jako uroczą łączkę z barankami i motylkami. […] Niewiele czasu trzeba było, żeby objawiła mroczną stronę i upomniała się o swoje prawa. źródło: KWSJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
	Mimowolnie bawiąc się rękojeścią sztyletu, objawiłem zdumienie, że tak możny pan okazuje zaufanie mało znaczącemu chudopachołkowi z dalekiego kraju. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	objawiłem +(e)m objawił	objawiłam +(e)m objawiła	objawiłom +(e)m objawiło	objawiliśmy +(e)śmy objawili	objawiłyśmy +(e)śmy objawiły
2 os.	objawiłeś +(e)ś objawił	objawiłaś +(e)ś objawiła	objawiłoś +(e)ś objawiło	objawiliście +(e)ście objawili	objawiłyście +(e)ście objawiły
3 os.	objawił	objawiła	objawiło	objawili	objawiły

bezosobnik: objawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		objawmy
2 os.	objaw	objawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	objawiłbym bym objawił	objawiłabym bym objawiła	objawiłobym bym objawiło	objawilibyśmy byśmy objawili	objawiłybyśmy byśmy objawiły
2 os.	objawiłbyś byś objawił	objawiłabyś byś objawiła	objawiłobyś byś objawiło	objawilibyście byście objawili	objawiłybyście byście objawiły
3 os.	objawiłby by objawił	objawiłaby by objawiła	objawiłoby by objawiło	objawiliby by objawili	objawiłyby by objawiły

bezosobnik: objawiono by

bezokolicznik: objawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: objawiwszy

gerundium: objawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: objawiony

odpowiednik aspektowy: objawiać

+

objawić

+

CO

Uznawane za niepoprawne: objawić (jakieś) uczucia