ktoś ubrał się na cebulkę - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. ktoś ubrał się bardzo ciepło, nakładając na siebie jedną warstwę odzieży, na to kolejną warstwę itd., co przypomina warstwy cebuli

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	Moda modą, ale przede wszystkim zdrowie. Włóż czapkę i szalik, ubierz się na cebulkę, jeżeli nie chcesz się rozchorować. źródło: NKJP: Marcin B. Zaremba: Jak trwoga to do horoskopu, Gazeta Wyborcza, 1992-10-09
	Dalej jakieś dziewczę o urodzie i wyglądzie oazowym: ubrana w wiele warstw, na cebulkę, w jakieś za luźne swetry, bluzy, długą śliwkową spódnicę, z koralikami na przegubach obu dłoni, niska, przeciętnej urody, pewnie po paru próbach samobójczych. źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2002
	Jedyny sposób na to, by nie wrócić z pracy z przeziębieniem, to ubrać się na cebulę, czyli założyć co najmniej kilka warstw ubrania [...]. źródło: NKJP: Artur Pedryc: Takiej zimy dawno nie było!, Echo Dnia, 2006-01-27
	Najgorszy jednak jest wiatr, który ciągnąc od zachodu, wpada we wściekłość, gdy napotka po drodze Sukiennice. [...] Jednak kiedy człowiek ubierze się tak jak pani Stanisława, wielowarstwowo, na cebulę, można wytrzymać. źródło: NKJP: Życie wśród kwiatów, Dziennik Polski, 2000-03-18

typ frazy: fraza czasownikowa

dk; odmienny: ubrać się