-
1.
doskonałość i precyzja w robieniu czegoś, osiągnięta w wyniku długotrwałych ćwiczeń -
[kunszt] lub [kũnszt]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
- duży, niezwykły, spory, wielki, wysoki kunszt
- kunszt wykonania
- pokaz; poziom, stopień, wyżyny kunsztu
- podziw, uznanie dla kunsztu
- pokazać, zaprezentować; docenić, ocenić kunszt
- zachwycać kunsztem
-
Polacy, którzy w narodowej mitologii mają czekoladę na kartki i wyroby czekoladopodobne, odkrywają na nowo czekoladę prawdziwie luksusową, wykonaną z kunsztem i autorskim pomysłem.
źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Choco magia, Polityka, 2009-01-24
Nasz czytelnik wyraża oczywiście podziw i zachwyt nad harmonią ruchów, koordynacją, siłą i gracją tańczących. Wie doskonale, że osiągnięcie takiego kunsztu wymaga lat ciężkiej pracy, niebywałej kondycji i sprawności [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Ambroziak: Od ściany do ściany, Gazeta Wyborcza , 1994-02-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kunszt
kunszty
D. kunsztu
kunsztów
C. kunsztowi
kunsztom
B. kunszt
kunszty
N. kunsztem
kunsztami
Ms. kunszcie
kunsztach
W. kunszcie
kunszty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
śr.-w.-niem. kunst 'wiedza, mądrość; zręczność, sztuka'