opuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

przestać być odczuwanym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

lęk, jakiś nastrój, zapał opuścił kogoś; nadzieja, odwaga opuściła kogoś; natchnienie, zdenerwowanie opuściło kogoś; siły opuściły kogoś

	Wojowniczy zapał opuścił chłopczyka. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	[...] nareszcie opuściły go wahania i wątpliwości. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Całe to sennie złowrogie wrażenie opuściło Artura natychmiast. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	Po tym zdaniu Mazurową opuściły resztki opanowania. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opuściłem +(e)m opuścił	opuściłam +(e)m opuściła	opuściłom +(e)m opuściło	opuściliśmy +(e)śmy opuścili	opuściłyśmy +(e)śmy opuściły
2 os.	opuściłeś +(e)ś opuścił	opuściłaś +(e)ś opuściła	opuściłoś +(e)ś opuściło	opuściliście +(e)ście opuścili	opuściłyście +(e)ście opuściły
3 os.	opuścił	opuściła	opuściło	opuścili	opuściły

bezosobnik: opuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opuśćmy
2 os.	opuść	opuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opuściłbym bym opuścił	opuściłabym bym opuściła	opuściłobym bym opuściło	opuścilibyśmy byśmy opuścili	opuściłybyśmy byśmy opuściły
2 os.	opuściłbyś byś opuścił	opuściłabyś byś opuściła	opuściłobyś byś opuściło	opuścilibyście byście opuścili	opuściłybyście byście opuściły
3 os.	opuściłby by opuścił	opuściłaby by opuściła	opuściłoby by opuściło	opuściliby by opuścili	opuściłyby by opuściły

bezosobnik: opuszczono by

bezokolicznik: opuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: opuściwszy

gerundium: opuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: opuszczony

odpowiednik aspektowy: opuszczać

Rz_nieżywotny

+

opuścić

+

KOGO

Zob. puścić