parafianin - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba, która należy do parafii

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

osoby związane z religią i kościołem

byli, dawni, obecni; dorośli, młodzi, starsi; najmłodsi, najstarsi; chorzy; liczni; miejscowi, tutejsi; nasi; zgromadzeni; ofiarni, pobożni, wierni; polscy; zmarli parafianie
parafianie kościoła św. Antoniego, Świętego Krzyża..., Kościoła ewangelicko-augsburskiego; parafianie jakiegoś księdza
parafianie i goście, parafianie i księża, parafianie i proboszcz
parafianie mieszkają gdzieś, modlą się; postanowili coś, przygotowują coś, przygotowują się do czegoś, udali się dokądś; ufundowali, wybudowali, wykonali coś, uczestniczyli w czymś; zaangażowanie parafian
informować o czymś, zachęcać parafian

	Kapłan z każdym ma osobisty kontakt, każdego parafianina zna z imienia i nazwiska. źródło: NKJP: Piotr Grylak: Kapłan na dachu, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2002-11-25
	Do tegorocznego nawiedzenia parafianie przygotowują się duchowo poprzez modlitwę od wielu tygodni. źródło: NKJP: (BEA): Oczekiwanie na obraz, Dziennik Polski - Kraków, 1998-09-24
	- Pewnemu księdzu zaginął ptaszek, a więc przy niedzielnej mszy zapytał parafianów: - Czy ktoś ma ptaszka? źródło: Internet: kawały.tja.pl
	Jest to jeden z największych tego typu instrumentów w diecezji tarnowskiej i sąsiedniej diecezji rzeszowskiej. Ma 47 głosów i jest w bardzo dobrym stanie, może jeszcze przez wiele lat służyć parafianom. źródło: NKJP: (AJ): Debiut organów, Dziennik Polski - Podkarpacie, 2002-04-20
	Sama budowa trwała trzynaście lat. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu parafian, świątynia została oddana do użytku w roku Wielkiego Jubileuszu. źródło: NKJP: (bh): Milenijne wotum, Dziennik Polski - Podkarpacie, 2000-08-26

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Inne uwagi

W D lm używana również forma parafianów .

Od: parafia