zagiąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zaskoczyć kogoś pytaniem lub problemem trudniejszym niż ktoś się spodziewał albo swoją wiedzą na jakiś temat i spowodować tym czyjeś zakłopotanie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Połączenia

zagiąć jakimś argumentem
zagiąć w dyskusji

Cytaty

	Inteligencją i odpowiednim doborem słów można zagiąć każdego. źródło: NKJP: Internet
	Przyznaję, że zagiąłeś mnie tym argumentem. źródło: NKJP: Internet
	Organizatorom nie udało się zagiąć swych duszpasterzy w żadnej dziedzinie. źródło: NKJP: Gabriel Hanna: Festyn i Ziemia Elbląska, Dziennik Elbląski, 1998-09-25
	[...] Ponieważ trudniej było mnie zagiąć na sprawach czysto muzycznych,więc zadawał mi pytania wyłącznie z historii teatru, o której miałem słabe pojęcie [...]. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę: monografia artystyczna, 2004
	Postawiłem wszystko, bo byłem pewny, że nie są w stanie mnie na niczym zagiąć – i nie zagięli. źródło: NKJP: (WM): Górnik o żeglarskim zacięciu, Gazeta Poznańska, 2001-12-24
	Olga zna świetnie język rosyjski, a Kingę nie sposób zagiąć z języka polskiego. źródło: NKJP: (B.S.): Walka trwa, Nowiny Raciborskie, 2007-02-27

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zagnę	zagniemy
2 os.	zagniesz	zagniecie
3 os.	zagnie	zagną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagiąłem +(e)m zagiął	zagięłam +(e)m zagięła	zagięłom +(e)m zagięło	zagięliśmy +(e)śmy zagięli	zagięłyśmy +(e)śmy zagięły
2 os.	zagiąłeś +(e)ś zagiął	zagięłaś +(e)ś zagięła	zagięłoś +(e)ś zagięło	zagięliście +(e)ście zagięli	zagięłyście +(e)ście zagięły
3 os.	zagiął	zagięła	zagięło	zagięli	zagięły

bezosobnik: zagięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagnijmy
2 os.	zagnij	zagnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagiąłbym bym zagiął	zagięłabym bym zagięła	zagięłobym bym zagięło	zagięlibyśmy byśmy zagięli	zagięłybyśmy byśmy zagięły
2 os.	zagiąłbyś byś zagiął	zagięłabyś byś zagięła	zagięłobyś byś zagięło	zagięlibyście byście zagięli	zagięłybyście byście zagięły
3 os.	zagiąłby by zagiął	zagięłaby by zagięła	zagięłoby by zagięło	zagięliby by zagięli	zagięłyby by zagięły

bezosobnik: zagięto by

bezokolicznik: zagiąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagiąwszy

gerundium: zagięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zagięcie	zagięcia
D.	zagięcia	zagięć
C.	zagięciu	zagięciom
B.	zagięcie	zagięcia
N.	zagięciem	zagięciami
Ms.	zagięciu	zagięciach
W.	zagięcie	zagięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zagięty	zagięty	zagięty	zagięte	zagięta
D.	zagiętego	zagiętego	zagiętego	zagiętego	zagiętej
C.	zagiętemu	zagiętemu	zagiętemu	zagiętemu	zagiętej
B.	zagiętego	zagiętego	zagięty	zagięte	zagiętą
N.	zagiętym	zagiętym	zagiętym	zagiętym	zagiętą
Ms.	zagiętym	zagiętym	zagiętym	zagiętym	zagiętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zagięci	zagięci	zagięte	zagięte
D.	zagiętych	zagiętych	zagiętych	zagiętych
C.	zagiętym	zagiętym	zagiętym	zagiętym
B.	zagiętych	zagiętych	zagiętych	zagięte
N.	zagiętymi	zagiętymi	zagiętymi	zagiętymi
Ms.	zagiętych	zagiętych	zagiętych	zagiętych

odpowiednik aspektowy: zaginać

Składnia

	+	zagiąć	+	KOGO + CZYM
	+	zagiąć	+	KOGO + (w CZYM)/(na CZYM)/(z CZEGO)

Pochodzenie

Zob. giąć