odróżnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wyodrębnić z tła lub spośród innych podobnych rzeczy, zjawisk albo osób, dostrzegając różnice

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

rozróżnić

	W każdą niedzielę parki i ogrody wypełniał tłum w granatowych drelichowych ubraniach, w których trudno było odróżnić mężczyzn od kobiet. źródło: KWSJP: Stanisław Głąbiński: Rok Płonącego Konia, 1976
	Noc pochylała się już nisko, ale jeszcze można było odróżnić kształty drzew, ludzi, zarys budowli. źródło: KWSJP: Władysław Terlecki: Drabina Jakubowa albo Podróż, 1988
	Choć umiemy odróżnić dziwactwo od niepoczytalności, ekstrawagancję chętnie traktujemy jak lekką formę obłędu. źródło: KWSJP: Świat umysłu, Cosmopolitan, 2000, nr 09
	Samca od samicy można odróżnić po woskówce na dziobie: samiec ma wyraźnie niebieską, samica jasnocielistą. źródło: KWSJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975
	Coraz trudniej odróżnić, gdzie się kończy amerykański świat przestępczy, a gdzie zaczyna amerykański aparat rządowy. źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odróżniłem +(e)m odróżnił	odróżniłam +(e)m odróżniła	odróżniłom +(e)m odróżniło	odróżniliśmy +(e)śmy odróżnili	odróżniłyśmy +(e)śmy odróżniły
2 os.	odróżniłeś +(e)ś odróżnił	odróżniłaś +(e)ś odróżniła	odróżniłoś +(e)ś odróżniło	odróżniliście +(e)ście odróżnili	odróżniłyście +(e)ście odróżniły
3 os.	odróżnił	odróżniła	odróżniło	odróżnili	odróżniły

bezosobnik: odróżniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odróżnijmy
2 os.	odróżnij	odróżnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odróżniłbym bym odróżnił	odróżniłabym bym odróżniła	odróżniłobym bym odróżniło	odróżnilibyśmy byśmy odróżnili	odróżniłybyśmy byśmy odróżniły
2 os.	odróżniłbyś byś odróżnił	odróżniłabyś byś odróżniła	odróżniłobyś byś odróżniło	odróżnilibyście byście odróżnili	odróżniłybyście byście odróżniły
3 os.	odróżniłby by odróżnił	odróżniłaby by odróżniła	odróżniłoby by odróżniło	odróżniliby by odróżnili	odróżniłyby by odróżniły

bezosobnik: odróżniono by

bezokolicznik: odróżnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odróżniwszy

gerundium: odróżnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odróżniony

odpowiednik aspektowy: odróżniać

Rz_żywotny	+	odróżnić	+	KOGO/CO + od CZEGO \| od KOGO + (po CZYM)
Rz_osobowy	+	odróżnić	+	KOGO/CO + od KOGO/CZEGO
Rz_osobowy;pl	+	odróżnić	+
Rz_osobowy	+	odróżnić	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. różny