odróżnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że jakieś zjawiska, rzeczy lub istoty nie są takie jak inne

ATEMATYCZNY

antonimy:

upodobnić

odróżnić od brata, od innych stworzeń, od małp, od rówieśników, od starszych, od zwierząt

Spece od wizerunku doradzają [...], żeby zapuścił wąsy, bo to odróżni go od brata.

źródło: KWSJP: Bogdan Rymanowski: Dawano mi 200 tysięcy za mycie zębów!, Super Express, 2006

Dan poprosił fryzjera, żeby obciął go krótko, ale zostawił długie baczki, myśląc, że to go odróżni od reszty przygłupich uczniów z klasy.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odróżniłem +(e)m odróżnił	odróżniłam +(e)m odróżniła	odróżniłom +(e)m odróżniło	odróżniliśmy +(e)śmy odróżnili	odróżniłyśmy +(e)śmy odróżniły
2 os.	odróżniłeś +(e)ś odróżnił	odróżniłaś +(e)ś odróżniła	odróżniłoś +(e)ś odróżniło	odróżniliście +(e)ście odróżnili	odróżniłyście +(e)ście odróżniły
3 os.	odróżnił	odróżniła	odróżniło	odróżnili	odróżniły

bezosobnik: odróżniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odróżnijmy
2 os.	odróżnij	odróżnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odróżniłbym bym odróżnił	odróżniłabym bym odróżniła	odróżniłobym bym odróżniło	odróżnilibyśmy byśmy odróżnili	odróżniłybyśmy byśmy odróżniły
2 os.	odróżniłbyś byś odróżnił	odróżniłabyś byś odróżniła	odróżniłobyś byś odróżniło	odróżnilibyście byście odróżnili	odróżniłybyście byście odróżniły
3 os.	odróżniłby by odróżnił	odróżniłaby by odróżniła	odróżniłoby by odróżniło	odróżniliby by odróżnili	odróżniłyby by odróżniły

bezosobnik: odróżniono by

bezokolicznik: odróżnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odróżniwszy

gerundium: odróżnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odróżniony

odpowiednik aspektowy: odróżniać

Rz_nieżywotny

+

odróżnić

+

KOGO/CO + od KOGO/CZEGO

Zob. różny