pruć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

niszczyć coś, co zrobiono z dzianiny

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

Siedziałyśmy w jej małym pokoju, pod naszym ukochanym morskim pejzażem, ona na tapczanie, ja na bujanym fotelu, ona pruła, ja zwijałam wełnę w kłębki.

źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Kartki z białego zeszytu, 2008

A potem w jesienne i zimowe wieczory matka siadywała w fotelu i pracowicie pruła resztki rękawiczek, a Hildegard zwijała wełnę w kłębuszki.

źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	pruję	prujemy
2 os.	prujesz	prujecie
3 os.	pruje	prują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prułem +(e)m pruł	prułam +(e)m pruła	prułom +(e)m pruło	pruliśmy +(e)śmy pruli	prułyśmy +(e)śmy pruły
2 os.	prułeś +(e)ś pruł	prułaś +(e)ś pruła	prułoś +(e)ś pruło	pruliście +(e)ście pruli	prułyście +(e)ście pruły
3 os.	pruł	pruła	pruło	pruli	pruły

bezosobnik: pruto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pruł będę pruć	będę pruła będę pruć	będę pruło będę pruć	będziemy pruli będziemy pruć	będziemy pruły będziemy pruć
2 os.	będziesz pruł będziesz pruć	będziesz pruła będziesz pruć	będziesz pruło będziesz pruć	będziecie pruli będziecie pruć	będziecie pruły będziecie pruć
3 os.	będzie pruł będzie pruć	będzie pruła będzie pruć	będzie pruło będzie pruć	będą pruli będą pruć	będą pruły będą pruć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		prujmy
2 os.	pruj	prujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prułbym bym pruł	prułabym bym pruła	prułobym bym pruło	prulibyśmy byśmy pruli	prułybyśmy byśmy pruły
2 os.	prułbyś byś pruł	prułabyś byś pruła	prułobyś byś pruło	prulibyście byście pruli	prułybyście byście pruły
3 os.	prułby by pruł	prułaby by pruła	prułoby by pruło	pruliby by pruli	prułyby by pruły

bezosobnik: pruto by

bezokolicznik: pruć

imiesłów przysłówkowy współczesny: prując

gerundium: prucie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	prucie	prucia
D.	prucia	pruć
C.	pruciu	pruciom
B.	prucie	prucia
N.	pruciem	pruciami
Ms.	pruciu	pruciach
W.	prucie	prucia

imiesłów przymiotnikowy czynny: prujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	prujący	prujący	prujący	prujące	prująca
D.	prującego	prującego	prującego	prującego	prującej
C.	prującemu	prującemu	prującemu	prującemu	prującej
B.	prującego	prującego	prujący	prujące	prującą
N.	prującym	prującym	prującym	prującym	prującą
Ms.	prującym	prującym	prującym	prującym	prującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	prujący	prujący	prujące	prujące
D.	prujących	prujących	prujących	prujących
C.	prującym	prującym	prującym	prującym
B.	prujących	prujących	prujących	prujące
N.	prującymi	prującymi	prującymi	prującymi
Ms.	prujących	prujących	prujących	prujących

imiesłów przymiotnikowy bierny: pruty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	pruty	pruty	pruty	prute	pruta
D.	prutego	prutego	prutego	prutego	prutej
C.	prutemu	prutemu	prutemu	prutemu	prutej
B.	prutego	prutego	pruty	prute	prutą
N.	prutym	prutym	prutym	prutym	prutą
Ms.	prutym	prutym	prutym	prutym	prutej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	pruci	pruci	prute	prute
D.	prutych	prutych	prutych	prutych
C.	prutym	prutym	prutym	prutym
B.	prutych	prutych	prutych	prute
N.	prutymi	prutymi	prutymi	prutymi
Ms.	prutych	prutych	prutych	prutych

odpowiednik aspektowy: spruć

Składnia

+

pruć

+

(CO)

Pochodzenie

psł. *porti 'pruć, drzeć'