-
1.
stan rzeczy, o którym mowa, jest według mówiącego skutkiem nazwanego przez niego warunku -
komentarz do całych struktur tematyczno-rematycznych
-
wykładnik poprawności wnioskowania
-
Być może był bardzo niecierpliwy, skoro wybrał najkrótszą drogę.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
Być może wyraziłem się nieściśle, skoro pan zrozumiał, że odmawiamy udzielenia kredytu...
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997
Dobrze więc. Skoro nie może być inaczej, niech tak będzie.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle, że załoga nie mogła doprosić się 300 zł podwyżki?
źródło: NKJP: Stanisław Chudy: Przez silną złotówkę straciliśmy 10 milionów, Sztafeta, 2008-04-22
Skoroś taki mądry, sam mi powiedz, kto.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
-
część mowy: spójnik
podklasa: niewłaściwy
-
_, skoro _
skoro _, _aglutynacja: fakultatywna: skorom , skoroś , skorośmy , skoroście korelat: fakultatywny: to ograniczenia zakresu użycia:nie: Cz. t. rozk.szyk: zmienny: stała antepozycja względem wprowadzanego członu -
Zob. skory
-
stawia się przecinek między zdaniami składowymi