wariackie papiery

[...] Melania usiłowała mnie przekonać, że powinienem skorzystać z dobrodziejstwa: zdobycia wariackich papierów w tym domu wariatów. - Kogo ty się wzdragasz oszukać, Jasiu? Tych, co cię, niewinnego, trzymali cztery lata w więzieniu? Czy może tych, co strzelali do ludzi nad morzem?

źródło: NKJP: Jerzy S. Stawiński: Piszczyk, 1997

Były z nim kłopoty na Zjeździe w 50 r. W Poznaniu robił je stale i niby że był „na wariackich papierach”, przy lada okazji występował z antyreżimowymi i antyustrojowymi deklaracjami, serwując je w przepysznym, przedwojennym endeckim sosie: żydokomuna.

źródło: NKJP: Joanna Siedlecka: Obława, 2005

O co chodzi, otóż myślę, że gdybym w jakiś sposób załatwił sobie żółte papiery (wariackie papiery), takie, które tylko by świadczyły o tym, że nie mogę podjąć stałej pracy. To myślę, że ZUS przyznał by mi rentę.

źródło: NKJP: Internet

Niepoczytalny? A jak przez tyle czasu oszukiwał, kluczył, to był poczytalny? A jak zabił dwie niewinne istoty, to był poczytalny? - nie wierzy w żółte papiery byłego zięcia. - Końmi takiego włóczyć po majdanie, nie leczyć.

źródło: NKJP: Adam Kierdej: Morderca wróci do naszej wsi, prasa, 2006

[...] Franek jest szczęśliwym posiadaczem tak zwanych zielonych papierów. Czyli, że dopóki kogoś nie zamorduje, o ograniczeniu jego wolności zdecydować może jedynie ordynator szpitala psychiatrycznego.

źródło: NKJP: Sąsiad z gwoździem, Dziennik Polski - Magazyn, 1998-12-04