zorientować się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w terenie

  • 2.

    określić swoje położenie w przestrzeni w stosunku do stron świata lub jakichś obiektów
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni

  • Nagle spoza ciężkiej kotary wyjrzało słońce. Oblane promieniami szczyty przedstawiały piękny widok. Czarowne to zjawisko trwało nie dłużej niż minutę, ale to wystarczyło, by zorientował się w okolicy i ustalił kierunek trasy.

    źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995

    Plac zmienił się nie do poznania, ale cerkiew pozostała i ona właśnie pomogła mu zorientować się w terenie.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005

    Na potrzeby niewidomych i słabowidzących Andrzej Szuszkiewicz stworzył specjalny program treningu. Nie tylko pozwalający uczestnikom na zorientowanie się w przestrzeni, lepszą koordynację ruchów czy obronę przed przeciwnikiem. Trening uczy też umiejętności kierowania walką – w taki sposób, aby skłonić napastnika do bliskiego kontaktu.

    źródło: NKJP: Monika Frenkiel: Bliski kontakt pomaga, Gazeta Krakowska, 2005-12-05

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zorientuję się
    zorientujemy się
    2 os. zorientujesz się
    zorientujecie się
    3 os. zorientuje się
    zorientują się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zorientowałem się
    +(e)m się zorientował
    zorientowałam się
    +(e)m się zorientowała
    zorientowałom się
    +(e)m się zorientowało
    zorientowaliśmy się
    +(e)śmy się zorientowali
    zorientowałyśmy się
    +(e)śmy się zorientowały
    2 os. zorientowałeś się
    +(e)ś się zorientował
    zorientowałaś się
    +(e)ś się zorientowała
    zorientowałoś się
    +(e)ś się zorientowało
    zorientowaliście się
    +(e)ście się zorientowali
    zorientowałyście się
    +(e)ście się zorientowały
    3 os. zorientował się
    zorientowała się
    zorientowało się
    zorientowali się
    zorientowały się

    bezosobnik: zorientowano się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zorientujmy się
    2 os. zorientuj się
    zorientujcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zorientowałbym się
    bym się zorientował
    zorientowałabym się
    bym się zorientowała
    zorientowałobym się
    bym się zorientowało
    zorientowalibyśmy się
    byśmy się zorientowali
    zorientowałybyśmy się
    byśmy się zorientowały
    2 os. zorientowałbyś się
    byś się zorientował
    zorientowałabyś się
    byś się zorientowała
    zorientowałobyś się
    byś się zorientowało
    zorientowalibyście się
    byście się zorientowali
    zorientowałybyście się
    byście się zorientowały
    3 os. zorientowałby się
    by się zorientował
    zorientowałaby się
    by się zorientowała
    zorientowałoby się
    by się zorientowało
    zorientowaliby się
    by się zorientowali
    zorientowałyby się
    by się zorientowały

    bezosobnik: zorientowano by się

    bezokolicznik: zorientować się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zorientowawszy się

    gerundium: zorientowanie się

    odpowiednik aspektowy: orientować się

  • bez ograniczeń + zorientować się +
    w CZYM
  • Od:  orientować (się)