-
1.b
cecha czegoś, co jest właściwe osobie odznaczającej się wspaniałomyślnością i kierującej się nakazami moralnymi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: szlachetność
-
Dla obdarzonego wyobraźnią, ale niemogącego pojąć wzniosłości natury zniewieściałego człowieka, to, co mogłoby być wzniosłe, jest tylko przerażające.
źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Myśli różne o ogrodach, 2010
Zawsze mierzyłem ku wzniosłości ducha, objawiającego swoją moc właśnie ponad tym, co dopuszczalne, słuszne i możliwe.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Ze słów tych wynika, że odznaczał się żywą wiarą, ofiarną miłością Boga i bliźnich i wzniosłością charakteru.
źródło: Internet
Warunkiem doznawania przeżyć estetycznych prócz posiadania szczególnego zmysłu piękna były też kwalifikacje moralne, wzniosłość umysłu.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wzniosłość
wzniosłości
D. wzniosłości
wzniosłości
C. wzniosłości
wzniosłościom
B. wzniosłość
wzniosłości
N. wzniosłością
wzniosłościami
Ms. wzniosłości
wzniosłościach
W. wzniosłości
wzniosłości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. nieść