-
2.
książk. stan obojętności wobec tego, co się dzieje dookoła i niezdolności do reagowania na bodźce płynące ze świata zewnętrznego -
Ms. lp wymawiany: [maraźmie] lub [marazmie].
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- duchowy marazm
- marazm ogarnął kogoś
- wpaść w marazm
-
Zresztą, jak powiedziałem, wpadłem w dziwny stan, w którym człowiek dochodzi do wniosku, że upadł już tak nisko, iż sięgnął dna - nic gorszego spotkać go nie może, niczego gorszego nie ma. Marazm, totalna rezygnacja, beznamiętne oczekiwanie na nieuchronne.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Ludzie powoli pogrążają się w marazmie. Entuzjazm sprzed sześciu lat znikł zupełnie, naród jest przybity, coraz więcej ludzi chce po prostu uciec z kraju.
źródło: NKJP: Paweł Zuchniewicz: Jan Paweł II: „Będę szedł naprzód”. Powieść biograficzna, 2009
W jednej chwili otrząsnął się z marazmu i wszystko zdawało się wracać do normy.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. marazm
marazmy
D. marazmu
marazmów
C. marazmowi
marazmom
B. marazm
marazmy
N. marazmem
marazmami
Ms. marazmie
marazmach
W. marazmie
marazmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. marasmus
fr. marasme
niem. Marasmus
z n.-łac. marasmus
Pierwotnym źródłem jest gr. marasmós 'gaśnięcie, wyczerpanie, zużycie, marazm; uwiąd'