patriarcha

Od wczesnego średniowiecza współistniały [...] w świecie chrześcijańskim dwa ośrodki - papiestwo w Rzymie i patriarchat w Konstantynopolu, stolicy cesarstwa bizantyjskiego. Patriarcha, podobnie jak papież, podejmował dzieło nawracania pogan [...].

źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994

Początkowo dobrze układały się kontakty patriarchów Antiochii z Kościołem łacińskim. Na skutek jednak wypraw krzyżowych rosły nieporozumienia, a w 1100 r. patriarcha Jan pod naciskiem najeźdźców zmuszony został do opuszczenia Antiochii i udania się do Konstantynopola.

źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

Kto wie, czy spotykając się z patriarchami Aleksandrii i Antiochii nie otrzymał Georgios jakiejś relikwii uważanej za fragment Krzyża Świętego.

źródło: NKJP: Jerzy Ciechanowicz: Zapomniane królestwo, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1997-10-24

Synod w Konstantynopolu powołał 4 III 870 do życia autonomiczne arcybiskupstwo w Bułgarii, pod zwierzchnictwem patriarchy konstantynopolitańskiego, który w 872 r. mianował i konsekrował arcybiskupa Bułgarii

źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800-1998), 1999

Patriarchowie Konstantynopola, Aleksandrii, Antiochii i Jerozolimy dali wyraz swej nadziei na przezwyciężenie podziału między Wschodem a Zachodem.

źródło: NKJP: Wacław Hryniewicz: Marsz ku jedności, Gazeta Wyborcza, 1995-06-24