-
6.
najstarszy przedstawiciel jakiegoś środowiska -
[patrjarcha] lub przestarz. [patryjarcha]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
„Zapewniam was, że ani w Japonii, ani w Ameryce, ani w Europie nikt nie odczuwa dziś potrzeby czy obowiązku pomagania Afryce. Epoka imperializmu odeszła w przeszłość” - ostrzegał patriarcha afrykańskiej polityki, były prezydent Tanzanii [...].
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Afryka - śmierć stereotypu, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1997-11-21
Zaczynał jako uczeń patriarchy brytyjskiego bluesa, pół Austriaka, pół Greka Alexisa Kornera, lidera orkiestry Blues Incorporated.
źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem : kronnika czasów popkultury, 2000
Fidel Castro zaciekle broni się przed powiewami demokracji. Patriarcha światowego komunizmu zapowiada, że prędzej zginą wszyscy Kubańczycy, niż podda się rewolucja.
źródło: NKJP: Jan Hlinka: Innym idzie jakby lżej, Gazeta Wyborcza, 1992-07-23
Dutka to nie tylko artysta, ale i w pewnym sensie instytucja artystyczna. Tak więc z jednej strony zażywny patriarcha krakowskiej sztuki, z drugiej zaś - artystki urodzone pod koniec lat 70., czyli Jadwiga Gajda i Magdalena Łęcka-Osika. Pozostali reprezentują średnie pokolenie parających się niełatwą pracą artysty-ceramika.
źródło: NKJP: Bardziej domownik niż gość, Dziennik Polski - Kultura, 2000-09-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. patriarcha
patriarchowie
ndepr patriarchy
depr D. patriarchy
patriarchów
C. patriarsze
patriarchom
B. patriarchę
patriarchów
N. patriarchą
patriarchami
Ms. patriarsze
patriarchach
W. patriarcho
patriarchowie
ndepr patriarchy
depr -
+ patriarcha + CZEGO -
łac. 'głowa rodu, patriarcha'
z gr. patriárchēs 'głowa rodu, patriarcha'