wtrącać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. wprowadzać w określony, oceniany negatywnie, stan

ATEMATYCZNY

	Wiem natomiast, że Ada uległa panice na skutek tego samego podejrzenia, które wtrąca w bezsenność i w strach samego Frankera. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
	Barbara Tuchmann w „Szaleństwie władzy” właśnie od Troi zaczyna swą analizę kardynalnych błędów polityków, którzy z arogancji, zaślepienia lub głupoty na przestrzeni dziejów wtrącali swe kraje i całe kontynenty w katastrofy. źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Wszyscy jesteśmy Trojanami, Polityka, 2004-04-10
	Ta myśl nie tylko nie odbiera ochoty do życia ani nie wtrąca w przygnębienie, lecz przeciwnie - przyprawia o upojenie. źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009
	Każde ograniczenie produkcji w Zagłębiu czy okręgu łódzkim wtrącało w nędzę setki proletariackich rodzin. źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałem +(e)m wtrącał	wtrącałam +(e)m wtrącała	wtrącałom +(e)m wtrącało	wtrącaliśmy +(e)śmy wtrącali	wtrącałyśmy +(e)śmy wtrącały
2 os.	wtrącałeś +(e)ś wtrącał	wtrącałaś +(e)ś wtrącała	wtrącałoś +(e)ś wtrącało	wtrącaliście +(e)ście wtrącali	wtrącałyście +(e)ście wtrącały
3 os.	wtrącał	wtrącała	wtrącało	wtrącali	wtrącały

bezosobnik: wtrącano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wtrącał będę wtrącać	będę wtrącała będę wtrącać	będę wtrącało będę wtrącać	będziemy wtrącali będziemy wtrącać	będziemy wtrącały będziemy wtrącać
2 os.	będziesz wtrącał będziesz wtrącać	będziesz wtrącała będziesz wtrącać	będziesz wtrącało będziesz wtrącać	będziecie wtrącali będziecie wtrącać	będziecie wtrącały będziecie wtrącać
3 os.	będzie wtrącał będzie wtrącać	będzie wtrącała będzie wtrącać	będzie wtrącało będzie wtrącać	będą wtrącali będą wtrącać	będą wtrącały będą wtrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtrącajmy
2 os.	wtrącaj	wtrącajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałbym bym wtrącał	wtrącałabym bym wtrącała	wtrącałobym bym wtrącało	wtrącalibyśmy byśmy wtrącali	wtrącałybyśmy byśmy wtrącały
2 os.	wtrącałbyś byś wtrącał	wtrącałabyś byś wtrącała	wtrącałobyś byś wtrącało	wtrącalibyście byście wtrącali	wtrącałybyście byście wtrącały
3 os.	wtrącałby by wtrącał	wtrącałaby by wtrącała	wtrącałoby by wtrącało	wtrącaliby by wtrącali	wtrącałyby by wtrącały

bezosobnik: wtrącano by

bezokolicznik: wtrącać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wtrącając

gerundium: wtrącanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wtrącający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wtrącany

odpowiednik aspektowy: wtrącić

+

wtrącać

+

KOGO/CO + w CO

Zob. trącić