-
1.
sprawić, że coś zaczęło się palić -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
temperatura i ogień -
synonimy: rozpalić
-
- rozniecić ogień, ognisko, pożar
-
[...] kapitan zgarnął mech i rozniecił żar, oświetlający górski zmrok jak migocząca czerwona gwiazda.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Podręcznik do ludzi: tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996
W chałupie panował już tak przejmujący ziąb, że kiedy kobieta po raz pierwszy roznieciła ogień, wszyscy troje odruchowo jęli garnąć się do rogu izby.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996
Ja, niestety, nie miałem ani ognia, ani żadnego sposobu, by rozniecić ognisko.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
Niektórzy, przezorniejsi, przynieśli ze sobą rozniecone naprędce pochodnie tudzież kaganki z tłuszczem.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozniecę
rozniecimy
2 os. rozniecisz
rozniecicie
3 os. roznieci
rozniecą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. roznieciłem
+(e)m rozniecił
roznieciłam
+(e)m roznieciła
roznieciłom
+(e)m roznieciło
roznieciliśmy
+(e)śmy rozniecili
roznieciłyśmy
+(e)śmy roznieciły
2 os. roznieciłeś
+(e)ś rozniecił
roznieciłaś
+(e)ś roznieciła
roznieciłoś
+(e)ś roznieciło
roznieciliście
+(e)ście rozniecili
roznieciłyście
+(e)ście roznieciły
3 os. rozniecił
roznieciła
roznieciło
rozniecili
roznieciły
bezosobnik: rozniecono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozniećmy
2 os. roznieć
rozniećcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. roznieciłbym
bym rozniecił
roznieciłabym
bym roznieciła
roznieciłobym
bym roznieciło
rozniecilibyśmy
byśmy rozniecili
roznieciłybyśmy
byśmy roznieciły
2 os. roznieciłbyś
byś rozniecił
roznieciłabyś
byś roznieciła
roznieciłobyś
byś roznieciło
rozniecilibyście
byście rozniecili
roznieciłybyście
byście roznieciły
3 os. roznieciłby
by rozniecił
roznieciłaby
by roznieciła
roznieciłoby
by roznieciło
roznieciliby
by rozniecili
roznieciłyby
by roznieciły
bezosobnik: rozniecono by
bezokolicznik: rozniecić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: roznieciwszy
gerundium: rozniecenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozniecenie
rozniecenia
D. rozniecenia
roznieceń
C. roznieceniu
roznieceniom
B. rozniecenie
rozniecenia
N. roznieceniem
roznieceniami
Ms. roznieceniu
roznieceniach
W. rozniecenie
rozniecenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozniecony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozniecony
rozniecony
rozniecony
rozniecone
rozniecona
D. roznieconego
roznieconego
roznieconego
roznieconego
roznieconej
C. roznieconemu
roznieconemu
roznieconemu
roznieconemu
roznieconej
B. roznieconego
roznieconego
rozniecony
rozniecone
roznieconą
N. roznieconym
roznieconym
roznieconym
roznieconym
roznieconą
Ms. roznieconym
roznieconym
roznieconym
roznieconym
roznieconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. roznieceni
roznieceni
rozniecone
rozniecone
D. roznieconych
roznieconych
roznieconych
roznieconych
C. roznieconym
roznieconym
roznieconym
roznieconym
B. roznieconych
roznieconych
roznieconych
rozniecone
N. roznieconymi
roznieconymi
roznieconymi
roznieconymi
Ms. roznieconych
roznieconych
roznieconych
roznieconych
odpowiednik aspektowy: rozniecać
-
+ rozniecić + CO -
Zob. niecić