-
1.
pozbyć się kogoś lub czegoś niepożądanego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- uporać się z chorobą, z depresją, z kłopotami, z poczuciem (winy), z problemem, z przeszłością, z trudnościami
-
Nic nie mógł poradzić na tę bezsilną mękę, przyjaciel musiał sam uporać się z rozpaczą.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
I otóż wbrew potocznym wyobrażeniom akurat w Polsce młodemu Niemcowi łatwo jest uporać się z niemiecką przeszłością.
źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Niemiec da się lubić, Polityka, 2006-11-04
Ale pamiętajmy, że siłę psychiczną czerpie się z poczucia wewnętrznej słuszności. Pomaga to uporać się z problemem osamotnienia.
źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia: po co nam filozofia, 1997
[...] uporawszy się z Wcisłą, chciał mu wydrzeć rewolwer i pośpiesznie obszukiwał kieszenie.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uporam się
uporamy się
2 os. uporasz się
uporacie się
3 os. upora się
uporają się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uporałem się
+(e)m się uporał
uporałam się
+(e)m się uporała
uporałom się
+(e)m się uporało
uporaliśmy się
+(e)śmy się uporali
uporałyśmy się
+(e)śmy się uporały
2 os. uporałeś się
+(e)ś się uporał
uporałaś się
+(e)ś się uporała
uporałoś się
+(e)ś się uporało
uporaliście się
+(e)ście się uporali
uporałyście się
+(e)ście się uporały
3 os. uporał się
uporała się
uporało się
uporali się
uporały się
bezosobnik: uporano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uporajmy się
2 os. uporaj się
uporajcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uporałbym się
bym się uporał
uporałabym się
bym się uporała
uporałobym się
bym się uporało
uporalibyśmy się
byśmy się uporali
uporałybyśmy się
byśmy się uporały
2 os. uporałbyś się
byś się uporał
uporałabyś się
byś się uporała
uporałobyś się
byś się uporało
uporalibyście się
byście się uporali
uporałybyście się
byście się uporały
3 os. uporałby się
by się uporał
uporałaby się
by się uporała
uporałoby się
by się uporało
uporaliby się
by się uporali
uporałyby się
by się uporały
bezosobnik: uporano by się
bezokolicznik: uporać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uporawszy się
gerundium: uporanie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uporanie się
uporania się
D. uporania się
uporań się
C. uporaniu się
uporaniom się
B. uporanie się
uporania się
N. uporaniem się
uporaniami się
Ms. uporaniu się
uporaniach się
W. uporanie się
uporania się
-
Rzosobowy + uporać się + z KIM/CZYM -
Z przedrostkiem u- od dawnego (od XV w.) porać się 'wykonywać coś z trudem, mozolnie; krzątać się' < psł. (dial.) *porati 'wykonywać coś z wysiłkiem, trudzić się'