widzieć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. wydawać się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

wydawać się

	Ujrzeli wesolutki dwór z bukowego drewna [...]. — No i co? — spytał inżynier cieślę. — Zbudowałbyś taki? — Prawdę powiedziawszy, do tej pory ino wiejskie chałupy stawiałem — rzekł Iwan. — Ale widzi mi się, że jak się zaprę, to zbuduję. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006
	- Może i oni - burknął złowrogo. - A może i nie oni... - Nie oni, nie oni - zapewnił z uśmiechem Szarlej. - To nie wiecie? Tamtych już schwytano. I nagrodę wypłacono. - Widzi mi się, że łżecie. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Po tylu latach wspólnie przeżytych widzieli mi się teraz zupełnie inni. Poubierani dostatnio, odpasieni, pewni siebie i swojej tu roli. źródło: KWSJP: Maria Szulecka: W blasku dnia, 1984
	Łupy lepiej zbierz. O, tamte buty choćby. Widzą mi się w sam raz na panienki Lendy nóż... eee... nogi, znaczy - poprawił się przytomnie. źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	widzi się			widzą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	widział się	widziała się	widziało się	widzieli się	widziały się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie się widział będzie się widzieć	będzie się widziała będzie się widzieć	będzie się widziało będzie się widzieć	będą się widzieli będą się widzieć	będą się widziały będą się widzieć

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	widziałby się by się widział	widziałaby się by się widziała	widziałoby się by się widziało	widzieliby się by się widzieli	widziałyby się by się widziały

bezokolicznik: widzieć się

to, że ZDANIE	+	widzieć się	+	KOMU
	+	widzieć się	+	KOMU + (JAKI)

Zob. widzieć