awanturować się

  • zachowywać się agresywnie wobec kogoś, krzycząc, kłócąc się, a nawet bijąc
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • gość, klient, mężczyzna, pijak awanturuje się
    • awanturować się z żoną
    • awanturować się i bić; krzyczeć i awanturować się, pić i awanturować się
  • A tymczasem podróżni awanturują się po wejściu do pociągu. Wylewają pomyje brzydkich słów na kolejarzy. Bo pociąg się spóźnił, bo jest brudny, za mało wagonów ma, jedzie za wolno.

    źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Kilometropasażerowie, Polityka, 2008-02-02

    Jakiś pijak awanturował się głośno, że nie może się dostać do swojego mieszkania.

    źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

    Masz tendencje do awanturowania się o byle co. [...] Zanim coś powiesz, to najpierw to dobrze przemyśl, bo może się zdarzyć, że wreszcie ktoś ci „utrze nosa” i nie da się twojemu charakterkowi.

    źródło: NKJP: Wróżka Klestima: Horoskop, Czas Ostrzeszowski, 2008-05-14

    Jak nam powiedział Przemysław Piwecki z poznańskiej SM, strażnicy ujęli ostatnio sześciu wandali demolujących autobus linii 90 i awanturujących się z kontrolerami biletów.

    źródło: NKJP: GOK: Cinquecento pod tramwajem, Gazeta Poznańska, 2001-08-07

    Pijany mąż awanturuje się, bije żonę i dzieci.

    źródło: NKJP: (JOK): Nie zostawiać pijaka w radiowozie, Gazeta Krakowska, 2003-03-06

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. awanturuję się
    awanturujemy się
    2 os. awanturujesz się
    awanturujecie się
    3 os. awanturuje się
    awanturują się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. awanturowałem się
    +(e)m się awanturował
    awanturowałam się
    +(e)m się awanturowała
    awanturowałom się
    +(e)m się awanturowało
    awanturowaliśmy się
    +(e)śmy się awanturowali
    awanturowałyśmy się
    +(e)śmy się awanturowały
    2 os. awanturowałeś się
    +(e)ś się awanturował
    awanturowałaś się
    +(e)ś się awanturowała
    awanturowałoś się
    +(e)ś się awanturowało
    awanturowaliście się
    +(e)ście się awanturowali
    awanturowałyście się
    +(e)ście się awanturowały
    3 os. awanturował się
    awanturowała się
    awanturowało się
    awanturowali się
    awanturowały się

    bezosobnik: awanturowano się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się awanturował
    będę się awanturować
    będę się awanturowała
    będę się awanturować
    będę się awanturowało
    będę się awanturować
    będziemy się awanturowali
    będziemy się awanturować
    będziemy się awanturowały
    będziemy się awanturować
    2 os. będziesz się awanturował
    będziesz się awanturować
    będziesz się awanturowała
    będziesz się awanturować
    będziesz się awanturowało
    będziesz się awanturować
    będziecie się awanturowali
    będziecie się awanturować
    będziecie się awanturowały
    będziecie się awanturować
    3 os. będzie się awanturował
    będzie się awanturować
    będzie się awanturowała
    będzie się awanturować
    będzie się awanturowało
    będzie się awanturować
    będą się awanturowali
    będą się awanturować
    będą się awanturowały
    będą się awanturować

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. awanturujmy się
    2 os. awanturuj się
    awanturujcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. awanturowałbym się
    bym się awanturował
    awanturowałabym się
    bym się awanturowała
    awanturowałobym się
    bym się awanturowało
    awanturowalibyśmy się
    byśmy się awanturowali
    awanturowałybyśmy się
    byśmy się awanturowały
    2 os. awanturowałbyś się
    byś się awanturował
    awanturowałabyś się
    byś się awanturowała
    awanturowałobyś się
    byś się awanturowało
    awanturowalibyście się
    byście się awanturowali
    awanturowałybyście się
    byście się awanturowały
    3 os. awanturowałby się
    by się awanturował
    awanturowałaby się
    by się awanturowała
    awanturowałoby się
    by się awanturowało
    awanturowaliby się
    by się awanturowali
    awanturowałyby się
    by się awanturowały

    bezosobnik: awanturowano by się

    bezokolicznik: awanturować się

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    awanturując się

    gerundium: awanturowanie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: awanturujący się

  • bez ograniczeń + awanturować się +
    z KIM + o CO
    bez ograniczeń + awanturować się +
    że ZDANIE
  • Zob. awantura

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 02.02.2017