rozpleść - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozdzielić przełożone przez siebie pędy lub pasma

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	odpleść
	antonimy:	przepleść spleść upleść uwić zapleść

	Jagoda rozplotła warkocz i szczotkowała wilgotne włosy. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga II, 2002
	- Warkoczyki są niezwykle popularne - mówi pani Małgosia, fryzjerka. - Robię dziewczynkom po 30-40 takich na głowie i mama ma spokój na tydzień czy dwa. Potem wystarczy je rozpleść i umyć porządnie włosy. źródło: NKJP: (MJ): Bombka i potargany jeżyk, Express Ilustrowany, 2003-08-04
	Chce pobawić się z dziewczynkami, chce być lalką, położyć się na dywanie i żeby one ją czesały i dotykały, żeby rozplotły jej włosy [...]. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Czytając Polskę, 2004
	Po ściągnięciu liny zostanie ona rozpleciona, przycięta, a następnie zwiniemy ją i będziemy badali magnetycznie. źródło: NKJP: (two): Przytną linę, Dziennik Zachodni, 2002-10-22
	Beztrosko uśmiechnięta pomachiwała czerwoną wstążką, którą rozplotła z grubego warkocza. źródło: Sonia: Eter, 2014-01-02 (opowi.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplotłem +(e)m rozplótł	rozplotłam +(e)m rozplotła	rozplotłom +(e)m rozplotło	rozpletliśmy +(e)śmy rozpletli	rozplotłyśmy +(e)śmy rozplotły
2 os.	rozplotłeś +(e)ś rozplótł	rozplotłaś +(e)ś rozplotła	rozplotłoś +(e)ś rozplotło	rozpletliście +(e)ście rozpletli	rozplotłyście +(e)ście rozplotły
3 os.	rozplótł	rozplotła	rozplotło	rozpletli	rozplotły

bezosobnik: rozpleciono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozplećmy
2 os.	rozpleć	rozplećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplótłbym bym rozplótł	rozplotłabym bym rozplotła	rozplotłobym bym rozplotło	rozpletlibyśmy byśmy rozpletli	rozplotłybyśmy byśmy rozplotły
2 os.	rozplótłbyś byś rozplótł	rozplotłabyś byś rozplotła	rozplotłobyś byś rozplotło	rozpletlibyście byście rozpletli	rozplotłybyście byście rozplotły
3 os.	rozplótłby by rozplótł	rozplotłaby by rozplotła	rozplotłoby by rozplotło	rozpletliby by rozpletli	rozplotłyby by rozplotły

bezosobnik: rozpleciono by

bezokolicznik: rozpleść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozplótłszy

gerundium: rozplecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpleciony

odpowiednik aspektowy: rozplatać

+

rozpleść

+

CO

Zob. pleść