-
1.
ogrodzona powierzchnia przylegająca do zewnętrznej ściany budynku, połączona drzwiami z wewnętrznym pomieszczeniem, umożliwiająca przebywanie na świeżym powietrzu bez konieczności wychodzenia z budynku -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- półokrągły; kamienny; hotelowy, pałacowy; zabudowany; duży, mały; najładniejszy, najpiękniejszy, słoneczny, ukwiecony, zadbany balkon
- balkon budynku, kamienicy, mieszkania, pałacu, pierwszego (drugiego, trzeciego...) piętra, ratusza
- balkon z widokiem na coś
- balkon na pierwszym, drugim... piętrze
- loggia i balkon; ogrody i balkony, tarasy i balkony
- drzwi, krata, poręcz, zabudowa, zadaszenie balkonu
- widok z balkonu
- drzwi na balkon
- mieszkanie, pokój z balkonem
- malować, remontować, zabudować; otworzyć, zamknąć balkon
- skoczyć/skakać, spaść, wypaść, wyskoczyć; rzucić coś, wyrzucić coś; widzieć coś z balkonu
- wybiec, wyjść/wychodzić, wynieść coś na balkon; uciec, wejść, włamać się, wypaść, wyrzucić coś przez balkon
- opalać się, palić, siedzieć, stać, suszyć coś na balkonie
-
Idę na balkon zapalić papierosa.
źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
Po koncercie Bocelli zaśpiewał z balkonu dla publiczności zgromadzonej na placu przed teatrem.
źródło: NKJP: Koncert dla Polki. Dziennik Polski, 1999-09-13
Helena wystawia na balkon gar z kapuśniakiem.
źródło: NKJP: Na zapleczu świata. Dziennik Polski, 2002-10-20
Złodzieje dostali się do mieszkania na pierwszym piętrze po linie, następnie wycięli kraty w oknie i przez balkon weszli do środka.
źródło: NKJP: (EK): Skok po obrazy. Dziennik Polski, 2000-09-04
Dla zmniejszenia strat ciepła balkony zabudowano szkłem o dobrych właściwościach izolacyjnych.
źródło: NKJP: Urszula Szyperska: Łatwiej, lepiej, drożej, Polityka, 2006-05-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. balkon
balkony
D. balkonu
balkonów
C. balkonowi
balkonom
B. balkon
balkony
N. balkonem
balkonami
Ms. balkonie
balkonach
W. balkonie
balkony
-
fr. balcon
z wł. balcone