współistnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. istnieć równocześnie w tym samym miejscu lub okolicznościach

ATEMATYCZNY

współistnieć obok siebie; w pokoju; ze sobą, ze światem (ludzi, przyrody...)
współistnieć bezkonfliktowo, harmonijnie, jakoś, pokojowo, zgodnie; często, zawsze; równolegle
być w stanie, móc, musieć, nie móc; powinny współistnieć
współistnieć i współdziałać; współistnieć i współpracować; współżyć i współistnieć

	Zamiast stawiać na asymilację, która jest w istocie wykorzenieniem, lepiej - także dla Polaków - postawić na integrację, która pozwoli współistnieć różnym kulturom. źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci. Powieść o karykaturach Mahometa, o miłości i nienawiści w Europie, 2007
	Podpis jest wyrazem moralnego poparcia dla ludzi, którzy pragną Sarajewa właśnie takiego, jakie było zawsze. A było miastem wyjątkowym - współistniało w nim wiele religii i kultur. I nadal współistnieje. źródło: NKJP: Miłada Jędrysik: Jeśli pominąć koniec wojny, Gazeta Wyborcza,1994-12-28
	Francja stworzyła też sprawny system hodowlany, w którym doskonale współistnieje hodowla prywatna i państwowa. źródło: NKJP: Internet
	Przeciwieństwem walki jest symbioza. Mówimy o niej wówczas, gdy dwa organizmy współistnieją i blisko współpracują - z obopólną korzyścią. źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
	W ten sposób przez blisko trzy tysiąclecia na tych terenach współistniały, nierzadko też współżyły dwie odmienne cywilizacje, dwa sposoby gospodarowania i pojmowania świata. źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże : ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współistniałem +(e)m współistniał	współistniałam +(e)m współistniała	współistniałom +(e)m współistniało	współistnieliśmy +(e)śmy współistnieli	współistniałyśmy +(e)śmy współistniały
2 os.	współistniałeś +(e)ś współistniał	współistniałaś +(e)ś współistniała	współistniałoś +(e)ś współistniało	współistnieliście +(e)ście współistnieli	współistniałyście +(e)ście współistniały
3 os.	współistniał	współistniała	współistniało	współistnieli	współistniały

bezosobnik: współistniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę współistniał będę współistnieć	będę współistniała będę współistnieć	będę współistniało będę współistnieć	będziemy współistnieli będziemy współistnieć	będziemy współistniały będziemy współistnieć
2 os.	będziesz współistniał będziesz współistnieć	będziesz współistniała będziesz współistnieć	będziesz współistniało będziesz współistnieć	będziecie współistnieli będziecie współistnieć	będziecie współistniały będziecie współistnieć
3 os.	będzie współistniał będzie współistnieć	będzie współistniała będzie współistnieć	będzie współistniało będzie współistnieć	będą współistnieli będą współistnieć	będą współistniały będą współistnieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		współistniejmy
2 os.	współistniej	współistniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współistniałbym bym współistniał	współistniałabym bym współistniała	współistniałobym bym współistniało	współistnielibyśmy byśmy współistnieli	współistniałybyśmy byśmy współistniały
2 os.	współistniałbyś byś współistniał	współistniałabyś byś współistniała	współistniałobyś byś współistniało	współistnielibyście byście współistnieli	współistniałybyście byście współistniały
3 os.	współistniałby by współistniał	współistniałaby by współistniała	współistniałoby by współistniało	współistnieliby by współistnieli	współistniałyby by współistniały

bezosobnik: współistniano by

bezokolicznik: współistnieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: współistniejąc

gerundium: współistnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: współistniejący

Złożenie: współ- 'wspólnie, razem' (od wyrażenia przyimkowego *vъz polъ 'z połową') + istnieć (zob.)