WF
wf
wf.
-
wychowanie fizyczne
-
przedmiot szkolny, który obejmuje ćwiczenia gimnastyczne, lekkoatletyczne i gry sportowe
-
- w-f
- wf
- wf.
-
[wu-ef]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła -
synonimy: gimnastyka
wuef
-
- ileś godzin, lekcja, zajęcia; nauczyciel, nauczycielka WF-u
- nauczyciel, nauczycielka, pan od WF-u; zwolnienie z WF-u
- strój na WF
- uczyć WF-u
-
Edyta uczy biologii i WF–u w Okulicach [...].
źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Szkoła to ich tradycja, Gazeta Krakowska, 2006-10-17
Kiedyś po WF-ie, na którym nikt nie ćwiczy i wszyscy rozmawiamy o polityce, co zresztą na dłuższą metę jest nudne, Adam zaprosił mnie na herbatę [...].
źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Brzytwa, 2008
Opolski licealista, po wypadku na lekcji wf., od półtora roku jeździ na wózku inwalidzkim.
źródło: NKJP: Małgorzata Kroczyńska: Przepadła szansa, ale wciąż jest nadzieja, Nowa Trybuna Opolska, 2006
Pani od w-f zmuszała nas do ćwiczeń, których bałam się, a gdy płakałam, naśmiewała się ze mnie.
źródło: NKJP: Emma Kowalska: Niegrzecznie o szkole, Gazeta Poznańska, 2004-09-04
[...] rozpoczął pracę nauczyciela wf-u w Szkole Podstawowej w Kuźni Raciborskiej.
źródło: NKJP: Ireneusz Stajer: W rytmie capoeiry, Dziennik Zachodni, 2001-12-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. WF
WF-y
D. WF-u
WF-ów
C. WF-owi
WF-om
B. WF
WF-y
N. WF-em
WF-ami
Ms. WF-ie
WF-ach
W. WF-ie
WF-y
Inne uwagi
Zwykle lp
Często spotykane również używanie we wszystkich przypadkach formy równokształtnej z M. lp