nieprzejednanie I

II

rzeczownik

  • cecha kogoś, kogo nie można przekonać, aby chociaż częściowo zmienił swoje stanowisko lub sposób postępowania albo zgodził się na kompromis w jakiejś sprawie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Jego duma, arogancja i nieprzejednanie nie pozwalają mu na okazywanie prawdziwych, ludzkich emocji, są jedynie pożywką dla agresji i przemocy.

    źródło: NKJP: Mężczyzna kocha..., Dziennik Bałtycki, 2010-05-21

    Młodzi przeżywają [...] niepewność i zagubienie, a nawet całkowitą negację. Z czasem kryzys światopoglądowy mija, na część pytań młodzież znajduje odpowiedzi, część z nich przestaje być istotna. W miejsce braku kompromisu i nieprzejednania pojawia się tolerancja i liberalizm.

    źródło: NKJP: „Bądź zdrów”, Dziennik Polski, 2005-02-17

    Idzie więc ku temu, że Amerykanie [...] złość wyładują na Szaronie lub jego ewentualnym następcy, jeśli rząd Izraela będzie utrudniał swym nieprzejednaniem wobec Arafata oczyszczenie pola przed konfrontacją z Saddamem.

    źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Na przedpolu, Polityka, 2002-03-23

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nieprzejednanie
    nieprzejednania
    D. nieprzejednania
    nieprzejednań
    C. nieprzejednaniu
    nieprzejednaniom
    B. nieprzejednanie
    nieprzejednania
    N. nieprzejednaniem
    nieprzejednaniami
    Ms. nieprzejednaniu
    nieprzejednaniach
    W. nieprzejednanie
    nieprzejednania

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob.  jednać 

CHRONOLOGIZACJA:
1738, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 28.06.2018